หลังจากที่ยืนกอดและปลอบคนขี้แยอยู่นานกว่าจะหายแทนไทก็พาหญิงสาวขึ้นมานอนพักบนห้องไม่นานคนที่ร้องไห้จนตาบวมก็หลับไป คงจะร้องจนเหนื่อย
แทนไทนั่งมองเธออยู่นาน ใบหน้าที่สวยหวานริมฝีปากอวบอิ่มผิวขาวเนียนกระจ่างยิ่งมองก็ยิ่งสวยแม้แต่ตอนหลับ แบบนี้จะไม่ให้เขาหลงรักเธอได้ยังไง อีกอย่างเธอเป็นคนน่ารักขี้อ้อนสำหรับเขาและเขาก็อยากให้เธอเป็นของเขาตลอดไป
"เฮีย...คุณฟ้าใสกลับไปแล้วนะครับ เธอบอกมีธุระ"
"อืม "
นานหลายชั่วโมงกว่าแทนไทจะลงมาจากห้องพักเขาลืมไปเลยด้วยซ้ำว่าฟ้าใสรออยู่
ตัวแทนไทรู้ดีว่าเขาไม่เคยให้ความหวังหรือทำให้ฟ้าใสคิดไปไกลกว่าเพื่อนเลย มีเพียงเธอที่คอยจะขอโอกาสคบหาเขาตลอดซึ่งเขาก็ชัดเจนพอให้ได้แค่เพื่อน
ยังไงเขาก็ยืนยันคำเดิมว่าเขามีคนที่รักมานานแล้วและคิดว่าตัวเองคงเปิดใจรับใครเข้ามาอีกไม่ได้ถึงแม้เธอจะไม่รักเขาก็ตาม
ไม่รู้ว่าแพรพลอยหลับไปนานแค่ไหนร่างเล็กค่อยๆ ตื่นขึ้นมาด้วย
