"ครับพี่เพชร ใช่ครับแพรอยู่กับผมขอโทษด้วยนะครับที่ไม่ได้โทรบอก ครับพี่ ครับ สวัสดีครับ"
แพรพลอยงัวเงียตื่นขึ้นมาเพราะเสียงคุยโทรศัพท์ที่ดังอยู่ไม่ไกลหลังวางสายเสร็จคนเอาแต่ใจก็สอดตัวเข้ามาในผ้าห่มแล้วกอดคลอเคลียกับเธออีกครั้งจนคนที่แกล้งหลับเริ่มทนไม่ไหม
"นี่ปล่อยเลยนะ ใจคอจะเอาให้ตามเลยรึไง ถ้าเกลียดฉันขนาดนั้นก็ฆ่าฉันให้ตายๆ ไปเลย" แพรพลอยแว้ดใส่คนเอาแต่ใจมือไม้ก็ปัดเขาออกพัลวัน
"มีแรงด่าแสดงว่าไม่เป็นอะไร ขออีกสักยกแล้วกันค่อยไปหาอะไรกิน "
ได้ยินแบบนั้นแพรพลอยถึงกับตาโตด้วยความตกใจไม่คิดว่าเขาจะหื่นกามพลังเหลือล้นได้ถึงขนาดนี้ ปากฉ่ำหวานร้องห้ามได้ไม่นานก็เปลี่ยนเป็นเสียงร้องครางดังออกมาจากในห้อง แพรพลอยเพิ่งรู้วันนี้ว่ารอบเดียวไม่มีอยู่จริงสำหรับผู้ชายคนนี้ไม่รู้ไปตายอดตายอยากจากที่ไหนมา
"กินเข้าไปเยอะๆ จะได้มีแรงร้อง"
วันนี้แทนไทไม่ปล่อยให้เธอได้คาดสายตาเลยแม้แต่เวลากินเขายังจับ
