Chapter 37

1412 Words

* Nicole POV * Hindi pa ako nakakabawi mula sa bakasyon namin, hanggang ngayon ramdam ko parin yung pagod. Ikaw ba namang kahapon lang umuwi tapos pagkaumagahan may pasok ka. Hindi ka ba mapapagod nyan? Hindi kapa nga nakabawi ng lakas mo, aaral kana agad. Hindi sana ako papasok ngayon kung hindi pa ako pinagsabihan ni Kuya Michael isali muna si Kuya Mike. Kasalanan ko naman daw kung bakit latay-latay ang katawan ko dahil kung bakit kahapon lang kami umuwi. Dapat nga daw nong isang araw pa kami dapat umuwi para hindi kami mastress. Kaya magtiis daw ako ngayon. Pinagtitinginan na nga ako ng mga tao dito habang naglalakad ako sa hallway dahil sa itchura ko. Para kasi talaga akong lantang gulay ngayon. Pagpasok ko sa room napansin kung bakante ang apat na upuan sa likuran napatingin din

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD