ผมได้แต่เก็บความสงสัยเอาไว้เงียบๆ ไม่ได้ถามออกไปหรอก ว่าคนขี้อิจฉาที่ว่าคือใคร ไม่ได้ถามด้วยว่า หากทำแบบนั้นแล้วมันดีตรงไหน คิดเพียงว่า คนทุกคน มีโลกความเป็นส่วนตัว มีเหตุผลส่วนตัวของใครของมัน
@คอนโดมิเนียมของฉลาม
"วันนี้กินไข่เจียวละกันนะ"
"อื้อ" ผมเหลือบตามองเจ้าของคำพูดเพียงนิด ก่อนเข้าห้อง เธอก็ใช้คีย์การ์ดที่เธอมี เข้ามาในห้องอย่างง่ายดาย ทำเหมือนเธอนั่นแหละ ที่เป็นเจ้าของห้องซะเอง
แต่ก็เอาเถอะ อย่างน้อยๆ เธอก็นิสัยดีใช้ได้ ตั้งแต่วันที่เธอก้าวเข้ามาอยู่ที่นี่ หากจะมองในมุมที่ควรระวัง ว่าเธออาจจะเป็น มิจฉาชีพ!
แต่แล้วก็ไม่มีสิ่งใดภายในห้องนี้หายไป อีกทั้ง เธอยังทำตัวมีประโยชน์ใช้ได้ ถือซะว่า การที่ผมก้าวมาข้างหน้าหนึ่งก้าว เพื่อเปิดรับอีกคนให้เดินเข้ามา แล้วเดินไปข้างหน้าพร้อมกันเพราะความจำเป็น มันไม่มีสิ่งใดเสียหายเท่านั้นก็พอ
ผมถอดรองเท้าให้เป็นระเบียบ ชะงักไปเล็กน้อย เมื่อ
