สืบรัก nc ++

มอลตัน

มอลตัน talk

สวัสดีครับ ผมมอลตันเป็นลูกของทนายความคนหนึ่งที่ถูกฆ่าตายอย่างเหี้ยมโหดแต่คดีไม่คืบหน้าเลย ผมเลยหันหลังให้กับความยุติธรรม ผมหันมาพึ่งความไม่อยุติธรรมแทน ผมได้มาทำงานในแก๊งมาเฟียของสกายได้สองปี ทุกคนที่ผมสัมผัสได้คือพวกเขาไม่ได้เลวร้ายอย่างที่ผมได้ยินมา ก็แค่ไม่ล้ำเเส้นเข้ามาในพื้นที่ของเขาแค่นั้นและการล้ำเส้นก็ห้ามมากเกินไปแค่นั้น ผมว่าความทำคดีให้กับแก๊งของสกายหลายต่อหลายคดี ผมคิดและเห็นว่าพวกของสกายไม่ได้ดำไปซะหมด แค่พวกเขาอยู่พื้นที่ของพวกเขาแบบสงบๆแค่นั้นนะครับ ผมอาศัยอยู่กับแม่ครับที่บ้านซอยใกล้ๆบ้านของสกาย

ส่วนความรักของผมตอนนี้ผมกำลังจีบพี่สาวของหมวดพบรักเธอชื่อนางฟ้า เธอสวย ใจดี เธอทำงานเป็นประชาสัมพันธ์ของบริษัทใหญ่โต ผมจีบเธอได้สองเดือนแล้วเหมือนความรักกำลังไปได้สวย จบ

ตอนนี้เหมือนกับทุกวันมอลตันมารับนางฟ้าพี่สาวของพบรักที่หน้าบริษัทใหญ่ที่เธอทำงานอยู่ มอลตันยืนรอเปิดประตูรถให้เธอ นางฟ้ายิ้มหวานให้เขาตามมารยาทและจริตมารยาของผู้หญิง นางฟ้าเป็นผู้หญิงที่สวยคนหนึ่ง มีผู้ชายเข้ามาจีบมากมายแต่เธอบอกว่าเธอยังไม่พร้อมมีใครเป็นแฟน เพราะเธอชอบชีวิตโสดมากกว่า แต่เธอก็ยอมให้มอลตันมารับมาส่งเสมอเพราะเขามีรถบีเอ็มราคา แถมมอลตันหน้าตาดีมาก ถึงแม่อาชีพจะแค่ทนายความกระจอกๆก็เถอะ

" ฟ้าหิวไหมครับ" มอลตันถามนางฟ้าออกมาหลังจากเขาเปิดประตูรถขึ้นไปนั่งทำหน้าที่คนขับ นางฟัาหน้ามายิ้มหวานให้มอลตันพร้อมพยักหน้าออดอ้อน

" หิวมากเลยค่ะพี่มอส เราไปหาอะไรทานที่ร้านอาหารก่อนค่อยกลับได้ไหมคะ?" นางฟ้าถามออกมาเสียงหวาน ที่ผู้ชายที่ไหนได้ยินก็ต้องใจอ่อน มอลตันสบตากับเธอพลางยกมือขึ้นมายี้ผมของเธออย่างเอ็นดู เขาชอบเธอก็เพราะเป็นผู้หญิงขี้อ้อนนี้แหละ เธอแตกต่างกับพบรักมาก พบรักห้าว หน้าสดตลอดเวลา ซึ่งดูๆไปทั้งสองคนก็สวยคนละแบบ

" ครับ เราหาอะไรทานก่อนกลับก็ดีครับ " มอลตันบอกกับนางฟ้า เเล้วเขาก็หันหน้าไปมองทางและขับรถออกไปทันที ทั้งสองคนพูดคุยกันตลอดทางอย่างสนุกสนาน แต่สายตาของมอลตันเหลือบไปเห็นพบรักกำลังเข็นรถเข็นขายอาหารช่วยแม่ของเธอที่ตลาดอยู่ เขารู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูกเพราะพวกเขาทำให้เธอต้องโดนพักราชการ แต่เขาก็เกิดความสงสัยขึ้นมาทำไมนางฟ้าไม่เคยไปช่วยแม่กับพบรักที่ตลอดเลยล่ะ

" อุ๊ย! ยัยรัก" นางฟ้าอุทานออกมาเบาๆพลางหันไปมองดูพบรักกำลังเข็นรถเข็นขายอาหารอยู่ นางฟ้าไม่ได้เป็นพี่สาวของพบรักจริงแต่เธอคือลูกของพี่สาวแม่พบรัก พ่อแม่ของเธอได้เสียไปนานแล้ว และได้ฝากนางฟ้าไว้กับเติมรักแม่ของพบรักตั้งแต่นางฟัาอายุได้ 12 ปี เติมรักและหมอนสามีได้ดูแลนางฟ้าเป็นอย่างดี โดยได้ส่งเสียให้เรียนจบปริญญาตรีมหาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง แต่ทุกๆเดือนเติมรักและหมอนต้องจ่ายค่าที่อยู่อาศัยให้นางฟ้าเดือนละ 2500 บาทไม่รวมค่าน้ำค่าไฟ เพราะเติมรักและหมอนอาศัยอยู่บ้านของนางฟ้าซึ่งเธอเป็นเจ้าของบ้าน โดยไม่มีใครรู้เรื่องนี้เพราะนางฟ้าบอกไม่ให้บอกใคร จะมีที่รู้ๆกันก็แค่สี่คนในบ้านเท่านั้น

" เราชวนน้าเติมกับพบรักไปด้วยไหมครับฟ้า?" มอลตันถามออกมาด้วยความมีน้ำใจเพราะเขาสนิทกับพบรักด้วย เพราะเธอมาสืบเรื่องคนหายในแก๊งของสกาย มอลตันคือคนที่กันเธอไม่ให้เข้าใกล้จนเกินไปเพราะนี้คือคำสั่งของสกาย นางฟ้ากรอกตามองบน พร้อมถอนหายใจออกมาเบาๆ ด้านในเธอเบื่อมากๆเพราะมอลตันชอบชวนพบรักไปไหนมาไหนด้วย ' อย่าให้กูเจอคนรวยกว่ามึงนะไอ้โง่กูจะเขี่ยมึงทิ้งทันที'

" อย่าดีกว่าค่ะ ยัยรักกับแม่คงจะไปกินข้าวที่บ้านกับพ่อนะคะ" นางฟ้าบอกกับมอลตันเสียงหวานใส ด้านในเดือดดาล คำเรียกเติมรักและหมอนต่อหน้าคนนอกเธอจะเรียกพ่อแม่ เเต่ถ้าในบ้านเธอจะเรียกน้า มอลตันถอนหายใจเบาๆ ใจห่อเหี่ยวเพราะนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาถามเธอแบบนี้แต่เขาถามเธอหลายครั้งแล้ว เขารู้สึกแปลกใจมากแต่มันคือเรื่องของคนในครอบครัวเขาไม่ค่อยอยากเผือก

" งั้นเราซื้อไปกินกับท่านที่บ้านก็ได้นะครับฟ้า จะได้ทานพร้อมกันเยอะๆอาหารจะไม่เหลือทิ้งไง " มอลตันพูดออกมาให้นางฟ้าเปลี่ยนใจ นางฟ้าปลายตามองพลางขบกรามแน่น มือเล็กกำเข้าหากัน

" อย่าเลยค่ะ เพราะแม่กับพ่อของฟ้าไม่ชอบทานอาหารที่ซื้อมาจากร้านอาหารนะ พวกท่านบอกว่าไม่อร่อยเท่าทำเองนะคะ อิๆๆ" นางฟ้าพูดออกมาเพื่อให้มอลตันเข้าใจ มอลตันพยักหน้ารับเข้าเลี้ยวรถเข้าไปจอดที่ลานจอดรถร้านอาหาร

" ไปกันครับฟ้า ถึงร้านแล้วครับ" มอลตันบอกกับนางฟ้า เขาเปิดประตูรถลงไปพร้อมรีบวิ่งไปเปิดประตูรถให้นางฟ้า เขาทำแบบนี้ประจำ ถามว่าเบื่อไหมชินแล้วมั้ง นางฟ้าก้าวลงจากรถพร้อมยิ้มหวานให้มอลตัน เธอควงแขนเขาเดินเขาไปในร้านอาหาร พร้อมเลือกโต๊ะเองสั่งอาหารมาทานโดยมอลตันตามใจเธอทุกอย่าง พอทานเสร็จมอลตันก็ขับรถมาส่งที่หน้าบ้านแบบนี้ประจำ มอลตันยังไม่เคยเข้าไปในบ้านของนางฟ้าเลยสักครั้ง เพราะเธอให้เหตุผลว่า 'พ่อหวงฟ้ามากค่ะถ้าไม่แน่ใจไม่ต้องพาเข้าบ้าน' มอลตันจึงได้แต่เห็นหลังคาบ้าน

" ฟ้าไปก่อนนะคะ ฝันดีค่ะ" นางฟ้าหันมาบอกกับมอลตัน พร้อมหันไปเปิดประตูรถลงไปมอลตันมองตามหลังแล้วยิ้มมา เขาขับรถออกไปทันที นางฟ้าเปิดประตูบ้านพร้อมเดินเข้าไปในบ้าน บ้านของเธอเป็นบ้านไม้ด้านบน ด้านล่างเป็นปูนมีและห้องนอนขนาดปานกลาง ในห้องกั้นเป็นสองห้องนอนเพื่อให้พบรักมีห้องส่วนตัว ด้านหลังเป็นห้องครัวและห้องน้ำด้านล่างเช่นกัน พ่อกับแม่และพบรักนอนอยู่ห้องด้านล่าง โดยด้านบนมีสองห้องนอนแต่นางฟ้าบอกว่าเธอจะเอาไว้เก็บของและเสื้อผ้าที่ไม่ได้ใส่ นางฟ้าเดินเข้ามาในบ้าน เธอเห็นทั้งสามคนกำลังนั่งทานข้าวอยู่ เธอกรอกตามองบน

" ทานข้าวมาหรือยังนางฟ้า มาทานกับน้าไหม?" เติมรักถามหลานสาวคนสวย นางฟ้าถอนหายใจแรงๆ เธอกวาดสายตามองอาหารบนโต๊ะ พะโล้ ผัดผัก น้ำพริกกะปิ และผักลวก พบรักจ้องมองหน้านางฟ้าเช่นกัน เธอรู้ว่านางฟ้าไม่ทานแน่นอนเพราะเป็นของถูกและสกปรก เธอพูดบ่อยๆ หมอนพ่อของพบรักถอนหายใจเบาๆ เข้าใจแหละเพราะนางฟ้าเคยบอกว่า ' มือของน้าหมอนสกปรกจัง ' หลังจากวันนั้นมาเธอก็ไม่ทานข้าวร่วมกันกับพวกน้าสาวอีกเลย เติมรักส่ายหน้าเบาๆ แต่พบรักไม่รู้เรื่องนี้เพราะพ่อกับแม่ของเธอไม่ได้เล่าให้ฟัง

" ไม่ค่ะ เชิญน้าทานเลยค่ะ" นางฟ้าบอกกับเสียงนิ่ง พลางเดินขึ้นไปชั้นสองทันที หมอนเคยชวนเติมรักย้ายไปอยู่ที่อื่น แต่เติมรักบอกว่าทิ้้งหลานสาวให้อยู่คนเดียวไม่ได้ ถึงเเม้ว่าหลานสาวจะไม่เคยคิดว่าเป็นญาติก็ตาม เพราะพี่สาวและสามีได้ฝากนางฟ้าไว้กับเธอ ทั้งสามคนพ่อแม่ลูกก้มหน้าทานข้าวพร้อมพูดคุยกันสนุกสนานอย่างที่เคยทำเพราะทั้งสามคนคิดว่า เรื่องไม่ดีแค่เมื่อกี้มันผ่านไปแล้ว แต่เรื่องดีแค่ตอนนี้เท่านั้น