มอลตันทำงานอยู่ที่ทำงานตลอดทั้งวันได้เป็นอาทิตย์แล้วข้อความที่พบรักส่งหาวันนั้นเขาได้อ่านแต่ที่เขาไม่ตอบเพราะมันได้จบแล้ว ' ฉันเกลียดนายมอลตัน' คำพูดที่พบรักพูดในวันนั้นทุกคำเขาจำได้ดี และเมื่อเขาเห็นหน้าพบรักที่หน้าบ้านของเธอ แต่ดูเหมือนใบหน้าสวยเศร้า เธอพยายามจะส่งยิ้มให้เขา มอลตันก็ยิ้มตอบและขับรถผ่านมาเท่านั้น เพราะทุกอย่างมันได้จบลงแล้ว เขาพอแค่นี้สำหรับทุกอย่าง เขาเหลือแค่มิตรภาพให้เธอคือเพื่อน เขาไม่รู้หรอกว่าเธอเจ็บปวดหรือดีใจ เพราะเขาไม่ได้ติดต่ออะไรทั้ง ครืดๆๆ เสียงโทรศัพท์ของเขาดังขึ้น มอลตันก้มลงไปมองดูหน้าจอพลางขบกรามแน่น " ว่าไงครับผู้หมวด" มอลตันกรอกเสียงตามสายไปอย่างปกติ หัวใจของเขาเต้นแรงแต่ก็แผลงด้วยความเจ็บปวด ใบหน้าหล่อเหลานิ่งเฉย แววตาเศร้า " รักอยากคุยกับมอสได้ไหมคะ?" พบรักถามมอลตันเสียงแผ่วเบา หัวใจดวงน้อยเต้นแรงโครมคราม มันเจ็บปวดไม่ต่างกันกับหัวใจของเขาเลยตอนน