ครืดๆๆๆๆๆ เสียงโทรศัพท์ของแทร็คดังขึ้น สองวันแล้วที่เขาเฝ้าดูแลคนตัวเล็กที่ไม่สบาย อาการของเธอดีขึ้นมากแต่ยังมีเจ็บช่างล่างอยู่บ้างแต่เธอเดินไหว แทร็คดูแลเธอไม่ห่างใกล้ชิดจนแทบจะสิงร่างคนตัวเล็กได้ขยับไปไหนเขาแทบพยุงหรืออุ้มด้วยซ้ำ แต่คนตัวเล็กห้ามเอาไว้ ' อิ่มไม่ได้พิการค่ะพี่แทร็ค' คำพูดของคนตัวเล็ก แต่แทร็คก็ไม่สนใจเพราะหัวใจของเขามีเธอเต็มแล้ว เขายอมเธอทุกอย่างจะไม่ยอมให้เธอลำบากเลย ตอนนี้แช่อิ่มทานข้าวเสร็จก็กินยานอนพักผ่อนไปแล้ว
" มึงทำอะไรอยู่ ทำไมรับโทรศัพท์ช้าจังว่ะ " มอลตันถามเพื่อนด้วยความสงสัย โทรหาน้องสาวก็ไม่รับโทรศัพท์สามแล้วแล้ว ไม่รู้เป็นอะไร งานของเขาก็เยอะไปหมด แทร็คยิ้มชอบใจกับคำถามเพื่อนถ้าเขาบอกเพื่อนไปว่าเขากับเธอกินกันแล้วเพื่อนจะว่ายังไงน่า
" กูอาบน้ำอยู่ น้องมึงน้องพักผ่อน" แทร็คบอกกับเพื่อน ในมือมีผ้าเช็ดตัวผืนเล็กเช็ดที่ผม เอวหนามีผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่พันแบบหมิ่น
