วารีดานั่งตัวสั่น กัดปากมาตลอดทาง เพราะความรู้สึกตอนอยู่ในห้องนอนมันยังคงปั่นป่วนอยู่ในช่องท้องของเธอ จนทำให้พี่ชายที่ทำหน้าที่ขับรถมาหันไปมองหน้าน้องสาว เพราะปกติวารีดาจะพูดเก่ง ไม่ว่าจะไปไหนยังไงหล่อนจะคอยพูดและชวนคุยตลอด แต่ครั้งนี้เอาแต่นั่งเงียบ
“น้องเป็นอะไรวิดวิ้ว”
“เป็นน้องพี่รักค่ะ”
“อืม...รู้แล้ว เป็นอะไรเอาแต่นั่งเงียบ แล้วมือก็กำแน่นทำไม ทำไมดูเกร็งๆ” มองดูมือที่กำแน่นที่หน้าตักของน้องสาวแล้วถามอย่างไม่เข้าใจ
“อย่าสนใจน้องเลยค่ะ แล้วพี่ร้อนใจอะไร ทำไมต้องตามวิดวิ้ว ทั้งๆ ที่พี่ควรอยู่ที่ทำงานไม่ใช่เหรอคะ”
“ยัยเฉิ่มน่ะสิคือ...” แอบรักไม่รู้จะบอกน้องสาวยังไงดี จะเริ่มยังไงที่เขาร้อนรนอยู่ตอนนี้ เพราะเพื่อนสนิทของน้องสาวไม่มาทำงานและโทรหาก็ไม่รับสาย ไม่ใช่แค่ไม่รับสาย แต่โทรไม่ติดเลยต่างหาก เขาพยายามโทรหลายครั้ง จนเขาไม่มีสมาธิในการทำงาน
“หมอกทำไมคะ เมื่อเช้ายังโทรหาวิดวิ้วอ
