KARANLIĞIN GİZEMİ

NEFRET

RÜYA

Miray ile tekrar konuşmaya karar verdim hastaneye odasının önüne geldiğimde içeriden onun yalvarışını duyuyordum sessizce başımı kapıdan içeri çevirdim gördüğüm kişi beynim ifrar etti. Beni fark etmelerini istemedim tüm aralarındaki konuşmalarını video çektim duyduklarım midemi bulandırmaya yetmişti. Onun odadan çıkacağını anladığımda hızla uzaklaştım ona görünmeden hastahaneden çıkarak bir yere saklanmam gerek sonra Miray ile konuşacaktım. Arkama bakarak hızla merdivenlerden inerken birine çarptım özür dilleyerek yoluma devam edecektim ama karşımdaki Abay 'dan başkası değildi.

" nefes, nefese nereye önünü göremeyecek kadar kimden kaçıyorsun? "

" kimseden kaçmıyorum kendimi iyi hissetmiyorum sadece dışarıya çıkıp hava almak istedim "

tek kaşını havaya kaldırdı söylediklerimi inandığını sanmıyorum belimden kavradı birlikte merdivenlerden inerek beni dışarıya çıkardı bir banka oturduktan sonra yanımdan ayrıldı. Beni öylece bırakıp gitti diye düşünürken tekrar yanıma geldi elindeki suyun kapağını açarak bana uzattı.

" iç hadi iyi görünmüyorsun "

sudan bir yudum içtim

" bana doğruyu söyle kimden neden kaçıyordun? "

" kimseden kaçmıyorum Miray 'ın yanına geldim onu göremeden nefes alamamaya başladım "

" arkana sürekli arkana bakıyordun "

" geri yukarı doktorun yanına çıkıp çıkmakta karar veremeye çalışıyordum "

bundan daha berbat bir yalan olamazdı yalanıma inanmasını dilemekten başka dileğim yok.

" şimdi nasılsın? şimdi doktora gözüksen iyi olur "

onu oynayladığımda yerimden kalktım peşimden o da kalktı ikimizde hastahaneden içeri girecekken

" acil sağ tarafta "

tek kelime etmedim koluma girdi doktorun yanına götürdü hiç olmadığı kadar sakin görünüyordu doktora Abay 'a söylediğim yalanı sıraladım kısa muayane ettiğinde sıkıntılı bir durum olmadığını psikolojik rahatsızlık olabileceğini dile getirdi. Aman ne güzel adım bir de deliye çıksın tam olur doktorun dediğini işitmiş üzerime gelmeye başladı anlamadan onu parmaklar ardına yollamam fana koymuş bana söylenerek birlikte Miray 'ın yanına gittik. O çoktan gitmişti herkese bu bildiğimi nasıl anlatacaktım? içimden derin of çekeyiyordum Miray 'ın yanından ayrıldım hastaneden çıkıp yurda döneceğim sırada yanıma yaklaşan araç.

" Rüya gideceğin yere bırakırım "

" gerek yok yürürüm "

" tek başınasın yolda yine aynı şeyler yaşa..."

" sana ne? iyilik meleğimisin? bugüne kadar yapmadığın etmediğin hareket kalmamışken şimdi iyilik mi yapmaya çalışıyorsun? "

burnundan solumaya başladı

" sana bin arabaya dedim "

" hmm bende o bildiğimiz Abay nerelerde diyordum "

" bin şu arabaya "

" bas git yoluna "

yürümeye devam ediyordum arabanın kapısı açıldığını duydum arkamdan beni yaklayarak omzuna attığı gibi arabaya bindirdi bizi gören kesiin kaçırıldığımı düşünmüştür.

" zorbasın sana binmek istemediğimi söyledim "

" uzatma artık "

" beni ne sanıyorsun gel dediğinde gel git dediğinde gidecek birimi "

" Rüyaa "

tıslıyordu

" ne adımı ezberliyorsun doğruları söylüyorum benden ne istiyorsun? amacın ne senin? "

" sana iyilik yapmak isteyende kabahat "

" iyilik mi? sen bu yaptığına iyilik mi diyorsun? "

" evet "

" bu yaptığın iyilikse ormanda beni öpüp ortadan kaybolduğun ne? "

birden frene bastığında bedenim öne doğru atıldı

" sen aklınımı kaçırdın? "

" sus artık "

" neden susmamı istiyorsun? bu yaptıkların hiç bir mantıklı açıklaması yok değil mi? "

" neferet benden Rüya nefret et senden nefret etmediğim kadar benden nefret et "

yakasına kavradım ikimizde sesimizi yükseltiyorduk

" neden Allah 'ın cezası neden? herkesin sana nefret etmesini istediğin gibi benim de sana nefret beslememi istiyorsun bunu neden yapıyorsun? "

yakasında duran ellerimin üzerine ellerinden tutup çekti

" arabadan in "

gözlerimde yaş başımı iki yana salladım

" dur artık yeter dur bu yaptıklarına son ver bu sefer benden kaçmana izin vermeyeceğim "

" in dedim "

" asla, asla senden nefret etmiyorum nefretten de öte sana hissettiğim adını koyamıyorum ama nefret etmiyorum üzgünüm istediğini yapamam aklım, kalbim "

gerisini getirmeye nefesim yetmedi gözlerimi kapattım dudaklarıma değen nefesi kalbim yerinden çıkacak gibi dudağını dudaklarıma mühürledi kaçak yeri yoktu. Öpüşüne karşılık verdim elim saçlarına gitti kanım baştan aşağı çekiliyordu birden benden kopuşuna isyan ettim.

" şimdi arabadan in ve git "

bedenimin üzerinde ayakları ile tepiniyor gibi dediğini yaptım arkama bakmadan yaşlarımı akıtarak ondan uzaklaşıyordum aptalsınsın Rüya ne sanıyordun ilanı aşk mı edecekti? nefret ediyorum hayır nefret etmiyorum hıçkırarak ağlayışım gözlerimin önünü göremeyecek kadar buğlandı...

O günden sonra sırada yanıma oturmadı tek bir kelime dudağından dökülmedi önceden konuşmadığı halde nefretini dile getiriyordu şimdi ise sus pus canım yanıyor çaresini bulamıyordum. Çözmem gereken bir mesele daha var Miray ile konuştum gerçeği öğrendiğimi biliyordu ama nasıl anlatacaktım olanları? derin nefes aldım Mine salonda tek olduğunu fırsat bildim.

" Mine seninle konuşmam gereken önemli konu var bana sadece sen yardımcı olabilirsin? "

" konu ne? "

" Miray onun başına gelenlerden Devran sorumlu kanıtım vardı ama onu benden alarak yok etti sadece elimde ona yazdığı yüklü miktarda çekten başka kanıtım yok "

çeki ona verdim birden ev halkını topladı salona Devran ve Kadir burdalarmış aralarında bir tek Melda teyze yoktu

" baba Devran doğru söylüyormuş Rüya aynı şeyleri bana anlattı "

" ne? "

onlara ne anlattı ki? benim Mine 'ye söylediklerimi herkese tekrar anlattı

" sen nasıl bir insansın seni Mine 'den farksız severek evimize kabul ettik ama sen benim evleneceğim adama iftira attın "

" Damla bak size ne anlattı bilmiyorum ama ben gerçekleri söylüyorum "

" sus konuşma sana dostum dedim karşılığında ablamın nişanlısına göz koymak oldu ondan pek hoşlanmam ama ona tehtid savurduğun bire bir aynı yalanı bana söyledin "

" ben "

" yeter Rüya sana olan ilgimi biliyordun kabul etmedin sana olan sevgimi ama arkadaş kalmayı tercih ettin sadece Devran 'a yakın olmak için sen nasıl fırsatçı basit birisin "

" size ne anlattı bilemiyorum bu söylediklerinizden hiç bir şey anlamadım ne fırsatçısı ne basit olduğumdan bahsediyorsunuz? "

" yalanlarını kapatmaya çalışma seni kızlarımdan ayırt etmedim evimin canımdan bir parça olarak kabul ettim "

sözleri ok gibi saplanıyordu

" Devran gelip her şeyi bize anlattı onunla birlikte olmak istemişsin isteğini geri çevirdiğinde Mine 'ye bizlere anlattığın gibi yalanlarını sıralayacağına dair tehdit etmişsin "

" size söyledikleri doğru değil ben.."

" yeter daha fazla karşımda küçülmeden evimden defol "

Devran 'nın yakasına yapıştım

" doğruları ikimizde biliyoruz eğer telefonumu kullanılmayacak halde parçalamasaydın kimse sana inanmayacaktı "

" yeter "

kolumdan çekip geri savurdu

" bana inanmadınız, söyledikleriniz için pişman olacaksınız "

elini kadırdı evladığı olduğumdan habersiz ilk defa tokatını indirecekti göz kapaklarımı sıkıca kapattım

" sakın ona bir daha el kadırmayı deneme "

gözlerimi açtım Abay babamın bileğinden yakalamış öfkeli bakışların ardında tuttuğu bileği bırakttı neden burada olduğunu bilmiyorum şaşkındım gözlerini bana çevirdi elimden tuttu herkesin önünden geçerek onunla birlikte o evden ayrıldım...