KİRLİ ARZULAR

Dudakları boynumun hassas yerlerinde gezerken ,sıcak nefesi bedenimdeki bütün sinir hücrelerimi uyarıyordu. Nabız gibi atan kadınlığım ihtiyaçla kasılmaya ve ıslanmaya başladığında çamaşırımın üzerinde dolanan parmaklarına yine aynı ihtiyaçla kendimi bastırdım. Aldığım haz'dan dolayı aralı dudaklarımın arasından kopan cansız iniltilerim ,loş ışığın parladığı odada yankılandı. "Ahh! Polat!" İsmi dudaklarımdan düşmezken, daha fazla dokunsun beni kendine daha çok katsın istiyordum. Onu özleyen tenim, kavrulurcasına alev, alev yanarken, günler sonra kavuşmanın verdiği heyecanla nefes, nefese kalmıştım. Kalp atışlarım gümbürtüyle göğüs kafesimi zorluyordu. Kara gözlerini kaldırıp gözlerimin içine baktığında, bedenimde bıraktığı heyecan hala yerini korurken yakışıklı yüzünün her bir karesinden, gözlerinden gözlerimi alamıyordum. Lanet olsun! Bu kadar yakışıklı olmak zorunda değildi! Bakışlarını gözlerimden alırken, dudakları yine yolunu bulmuşçasına çeneme sayısız öpücüklerini kondurmaya başladı. "Sabaha kadar altımda kıvranacaksın yavrum! Ben siktikçe inlemelerin arşı alayı inletecek!" Bıraktığı her tutkulu öpücük ve edepsiz fısıltıları beni son demlerime getirmişti. Kadınlığım alev gibi yanıyordu. Dayanamıyordum! Avuçlarının arasında eriyordum. "Yasak meyve her zaman tatlıdır bebeğim" diyerek burnunu şakaklarıma sürmeye başladı "Ve sen benim yemeye asla doyamayacağım yasak meyvemsin" dedi elleri hala bacaklarımı ve kadınlığımı okşuyordu. Söylediklerinden sonra ondan uzaklaştım, geriye çekilirken anlamazca, kara gözlerinin içine baktım. Yüzüne oturan alaycı gülümsemesiyle yüzüme yaklaştığında "Hadi ama Dilem! Anlamamış olamazsın!" dedi sıcak nefesini dudaklarıma üfleyerek. Az önceki arzudan o na aç olan yanımdan onun ićin tutuşan bedenimden, tutkudan tenimde hiç bir zerre kalmamıştı. Ne söylemeye çalışıyordu? Neydi anlamadığım ? "Anlamıyorum?" dedim,sesim istemsizce titremişti. Göğsümün ortasında bir yangın başlamıştı. "Sevgilinin abisi olduğumu! Bunu bilerek yatağıma girdiğini zevkle altıma yattığını ve kendini bana becerttiğini!" dedi gözlerinde beni küçümseyen bakışlar yer edindi "Beni salak yerine koyarken, bu küçük saçma oyununuzdan haberim olmayacağını mı düşündünüz?Öyle düşünmeniz aptallıktı!" "Polat! Ne diyorsun sen!" dedim içime düşen korkuyla hala söylediklerini anlamıyordum. Gözlerim dolmuştu.Yaptığı iğrenç imalar söylediği her bir kelime söz, beni bir karanlığın içine sürüklemişti. En derinlerimden yaralamaya başlamıştı. "Ne dediğimi çok iyi anladın Dilem! Beni aptal yerine koymayı kes artık! Şimdi git o puşt sevgiline söyle! Seni aldığım gibi herşeyini alacağım elinden!" Polat Arslan Dilem Peyman