เพื่อนพ่อขอจัดหนัก (Yaoi)

ไม่​อนุญาต​ให้​สแกน​หนังสือ​ หรือ​คัด​ลอก​เนื้อหา​ส่วน​ใด​ส่วน​หนึ่ง​ของ​หนังสือ เว้น​แต่​ได้​รับ​อนุญาต​จาก​เจ้าของ​หนังสือ​เท่านั้น นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ เ-พื่-อ-น-พ่-อ ขอจัดหนัก พุทธศักราช 2564         แสงแดดยามสายและเสียงของเครื่องตัดหญ้าที่ ดังกระหึ่มมาตั้งแต่เมื่อตอนเช้าตรู่ ปลุกชายหนุ่มวัยยี่สิบปี มีชื่อว่า ‘กวินท์’ ที่กำลังนอนหลับอยู่บนเตียงภายในห้องนอนกว้าง ต้องลืมตาตื่นขึ้นมาเพราะถูกรบกวนด้วยเสียง         ร่างเล็กค่อยๆ ลุกขึ้นจากนอน ขยับลงจากเตียงในสภาพเปลือยเปล่าล่อนจ้อนเพราะเป็นคนชอบแก้ผ้านอนจนติดเป็นนิสัย ก้าวช้าๆ มายืนที่บานหน้าต่างพร้อมกับแหวกผ้าม่านมองลงมาหาที่มาของเสียง ก่อนที่สายตาจะปะทะเข้ากับเรือนร่างสูงใหญ่ ขอผู้ชายวัยลุงคนหนึ่ง กำลังตัดหญ้าอย่างคล่องแคล่วอยู่ในสวนหลังบ้านของตน         “โอ้… ว้าว… ”         กวินท์ตะลึงมองเรื่องร่างกำยำไปด้วยมัดกล้าม ที่เห็นชัดก็เพราะว่าคนที่กำลังโดนแอบมองโดยไม่รู้ตัวอยู่นี้ไม่ได้สวมเสื้อ อวดปั้นไหล่กำยำ อกนูนแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อและมีเส้นขนสีดำเป็นแพแผ่กระจายไปทั่วแผงอก ท้องแน่นไปด้วยลอนกล้าม และสิ่งที่สะดุดตาของกวินท์เข้าอย่างจัง ทำเอาใจเต้นระทึกก็คือเป้ากางเกงที่ตุงแน่นซ่อนลำเนื้อมหึมาเอาไว้ภายในอย่างไม่ต้องสงสัยแม้จะมองไกลๆ         “อู้ว… นั่นใครวะ… โคตรเซ็กซี่… ”         กวินท์กล่าวกับตัวเองเบาๆ ไม่อาจละสายตาจากอาหารตาในยามเช้าที่บังเอิญได้เห็น ตอนแรกเข้าใจว่าชายผู้นี้น่าจะเป็นคนตัดหญ้าที่บิดาของตนจ้างมาตัดหญ้าในสวนหลังบ้านที่ตอนนี้กำลังขึ้นรกจนกลัวว่าอาจจะมีสัตว์ร้ายเข้ามาหลบอาศัย ทว่าเมื่อยืนมองอย่างพิจารณาโดยละเอียดก็มั่นใจว่าหุ่นล่ำๆ และหน้าตาหล่อเหลาคมคร้ามคล้ายมีเชื้อฝรั่งแบบนี้ไม่น่าจะใช่คนตัดหญ้าธรรมดา         “ใครกัน… หุ่นแมนน่ากินมากอ่ะ… ”         ด้วยความสงสัยใคร่รู้… กวินท์ตัดสินใจคว้าโทรศัพท์มือถือขึ้นมาโทรหาผู้เป็นบิดาซึ่งตอนนี้อยู่ที่สนามบิน กำลังจะเดินทางไปทำธุระเกี่ยวกับการค้าที่ต่างประเทศ         “ป๊าครับ… ป๊าจ้างใครมาตัดหญ้าที่บ้านเราหรือเปล่าครับ… ”         ชายหนุ่มกรอกเสียงไปยังปลายสาย เอ่ยถามผู้เป็นบิดาถามในทันทีด้วยความสงสัย “แกหมายถึงใครวะ… ใครตัดหญ้า… ” หัวคิ้วของ ‘ราเมศ’ ชิดเข้าหากัน กรอกเสียงกลับมายังต้นสายด้วยความสงสัยเช่นกัน “ก็ผู้ชายตัวใหญ่ๆ ไงครับ… ผิวเข้ม บึกมากครับ รูปร่างหน้าตาเหมือนฝรั่งกำลังตัดหญ้าอยู่ที่สวนหลังบ้านเรา… ” คำอธิบายขยายความทำเอาผู้เป็นบิดานึกขึ้นได้ทันที “อ๋อ… ป๊าลืมบอกแกว่าเมื่อคืนนี้เพื่อนป๊าแวะมาหา… นั่นแหละลุงเดฟ ชื่อจริง ‘เดวิด’ เป็นลูกครึ่งโปรตุเกส เรียกแกสั้นๆ ว่า ‘ลุงเดฟ’ ก็ได้ เมื่อเช้าป๊ากะว่าจะบอกแก แต่ก็ไม่อยากเคาะห้องรบกวนเวลานอนของแกเพราะป๊าออกมาตั้งแต่เช้า” ราเมศกล่าวถึงที่ไปที่มาของผู้ชายวัยลุงที่กำลังตัดหญ้าอยู่หลังบ้าน ช่วยไขข้อสงสัยของกวินท์ว่าเพราะเหตุใดผู้ชายคนนี้จึงดูเหมือนฝรั่ง ที่แท้ก็เป็นลูกครึ่งนี่เอง “อ๋อ… ครับ… ผมนึกออกแล้วครับป๊า” กวินท์นึกขึ้นได้ว่าที่แท้ลุงเดฟก็คือเพื่อนฝรั่งที่ผู้เป็นบิดาเคยเอ่ยถึงบ่อยๆ “ใช่แล้วนี่แหละลุงเดฟที่ป๊าเคยพูดถึง เป็นเพื่อนสนิทของป๊า คนนี้รู้จักกับป๊าตั้งแต่ตอนเรียนนานาชาติด้วยกัน หลังจากเรียนจบลุงเดฟย้ายไปอยู่อเมริกากับครอบครัว ตอนนี้กลับมาใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองไทย” “ครับป๊า… ” กวินท์หายสงสัย “เมื่อคืนลุงเดฟแวะมาหาป๊าตอนดึกหวังจะเซอร์ไพร แล้วก็บังเอิญได้เซอร์ไพรส์จริงๆ เพราะว่าป๊าต้องไปฮ่องกงพอดี ป๊าก็เลยบอกให้ลุงเดฟค้างคืนที่บ้านเรา ไม่ต้องไปนอนโรงแรมเพราะว่าวันมะรืนป๊าก็กลับแล้ว… อีกอย่างแกจะได้มีเพื่อนอยู่ด้วยตอนป๊าไม่อยู่” ราเมศบอกถึงต้นสายปลายเหตุที่สร้างความสงสัยให้กับกวินท์ว่าใครกันมายืนตัดหญ้าอยู่ในบ้าน ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง “ลุงเดฟแกขยัน… เมื่อตอนเช้าเราออกมานั่งดื่มกาแฟในสวนหลังบ้านก่อนที่ป๊าจะไปสนามบิน ลุงเดฟเห็นหญ้าขึ้นรกมาก ก็เลยบอกว่าอยากตัดหญ้าให้ แกเป็นคนชอบออกกำลังกาย… ” “อ๋อ… ครับป๊า… ” “เรื่องอาหารการกินป๊าฝากแกช่วยดูแลลุงเดฟด้วยนะ… ” ราเมศสั่งอีกเรื่อง… สาเหตุที่บ้านหลังนี้ไม่มีแม่บ้านดูแลก็เพราะว่าทุกวันนี้ราเมศเป็นพ่อหม้าย อาศัยอยู่กันสองคนในบ้านหลังใหญ่กับกวินท์ผู้เป็นลูกชาย เรื่องอาหารการกินก็มักจะออกไปกินนอกบ้านสลับกับสั่งเดลิเวอรี่เข้ามาเป็นครั้งคราว “ลุงเดฟพูดไทยได้ไหมครับป๊า… ” กวินท์ถาม ซึ่งแม้ว่าแขกผู้มาเยือนจะพูดไทยไม่ได้ก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับกวินท์ที่เรียนนานาชาติมาตั้งแต่ชั้นอนุบาล “ลุงเดฟพูดไทยได้… ป๊าฝากแกดูแลเพื่อนป๊าด้วยนะ จะพาลุงเดฟออกไปเที่ยวข้างนอกบ้างก็ได้ นานแล้วที่ลุงเดฟไม่ได้กลับมาเมืองไทย” “ครับป๊า… ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ” กวินท์รับปาก… สองพ่อลูกพูดคุยกันต่อมาอีกสองสามคำก็กดตัดสาย ขณะสายตาของกวินท์ยังจับจ้องมองไปร่างสูงใหญ่กำยำไปด้วยมัดกล้ามของลุงเดฟที่มีเหงื่ออาบเลื่อมเป็นมันปลาบทั่วร่าง “ว้าว… ลุงเดฟครับโคตรเซ็กซี่… อู้ววว… ” กวินท์เผลอครางออกมา… รู้สึกใจเต้นระทึกในทุกจังหวะที่ลุงเดฟส่ายบั้นเอวบังคับใบมีดของเครื่องตัดหญ้าที่สองมือกำลังจับคันแฮนด์เหวี่ยงไปมา เห็นต้นขากำยำไปด้วยกล้ามเนื้อ ก้น