เช้า
ลมเหนือที่ขยับตัวตื่น มองอีกคนที่หลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมอกอย่างสงสารคงจะเพลียน่าดูเพราะเค้าไม่ออมแรงไม่ยั้งใจเลยสักนิดอัดกระแทกใส่ไม่ยั้งอย่างเดียว ณ เวลานั้นรู้สึกดีไปหมดลืมนึกไปว่านี้คือครั้งแรกของเด็กสาว ดีนะที่คนตัวเล็กไม่มีไข้ไม่งั้นแย่แน่ๆ
“จุ๊บ~จุ๊บ~จุ๊บ ตื่นได้แล้วค่ะ ถ้าไม่ตื่นเฮียจะออกกำลังช่วงเช้าอีกรอบนะคะ”พลอยมุกที่ได้ยินหูผึ่งรีบเปิดเปลือกตาดีดตัวเด้งกายลุกขึ้นทันที
“อ๊ะ! เจ็บ”กายสาวที่ยังไม่หายระบมเพราะเมื่อคืนเธอรับศึกหนักอย่างหนักหน่วงเมื่อเธอขยับความเจ็บแล่นปรี๊ดขึ้นมาจนน้ำตาคลอ
“เจ็บหรอคะ เจ็บมากไหมขอเฮียดูหน่อย”ลมเหนือตั้งท่าจะก้มไปดูผลงานของตัวเอง แต่คนตัวเล็กกลับควานหาดึงผ้าห่มมาคลุมตั้งแต่อกจนถึงช่วงล่าง
“มะ…ไม่ให้ดูค่ะ”พลอยมุกได้แต่ก้มหน้าด้วยสายตาที่หล้อกแหล็ก (ใครจะให้ดูกันละแค่นี้ก็อายจะแย่ คนบ้า) เธอได้แต่กล่นดาในใจรับรองคนตรงหน้าไม่ได้ยินแน่นอน
“อายหรอ
