“ครับคุณแม่ “(เหนือรีบกลับมาบ้านได้ไหมลูก พอดีแม่จะคุยเรื่องหมั้นของลูกกับหนูพลอย) ลมเหนือที่ตั้งใจฟังตาก็จดจ้องไปยังคนตัวเล็กที่นั่งหันหลังใส่บราเซียติดสีขาวอย่างว่องไวพลางติดเม็ดดุมที่สาบเสื้อจนครบทุกเม็ด ลมเหนือได้แต่ถอนหายใจพรึดใหญ่พลางคว้าเอวคอดเข้ามากอดอีกครั้ง ปากหยักกดจูบแก้มป่องจนชุ่มปอด
“อ๊ะ!”
ฟอด~ฟอด
“ตาเหนือนั้นลูกทำอะไร อยู่กับใครบอกแม่มาเดี๋ยวนี้นะอย่าโกหก” เสียงคุณหญิงพริ้มบังคับลูกชายอย่างกดดัน
“ผมอยู่กับหนูพลอยครับคุณแม่ เพิ่งหอมแก้มน้องไปหลายฟอดอย่างชื่นใจชุ่มปอด ก่อนหน้านี้ไม่กี่นาทีก็เพิ่งดูดนมน้องไปครับ”
“ตาเหนือพูดอะไรออกมารู้ตัวรึเปล่า”คุณหญิงพริ้มที่ตกใจในคำพูดของลูกชายแทบลมจับ ไขว่คว้าหาที่ยึดเหนี่ยวแทบไม่ทัน
“ก็คุณแม่บอกผมห้ามโกหกนี่ครับ”ลมเหนือตอบกลับอย่างไม่สะทกสะท้าน
“พาน้องกลับมาบ้านเดี๋ยวนี้ตาเหนือ แล้วต่อไปนี้ห้ามทำอะไรน้องเด็ดขาดจนกว่าจะหมั้น”
“ทำไม
