“ลงมาได้แล้ว…หรือจะต้องให้อุ้ม”ท่าทางอิดออดของคนตรงหน้า ทำให้ลมเหนือต้องพ่นคำขู่ออกไปแต่มันก็ได้ผลเกินคาดถึงใบหน้าของเธอจะบูดบึ้งก็ตาม แต่เธอก็ยอมลงจากรถแต่โดยดีแบบไม่เต็มใจ ลมเหนือรีบส่งมือสอดประสานเข้ากับมือนุ่มเล็กอย่างที่ใจอยากจะทำ คนทั้งสองเดินเข้าไปภายในตัวลิฟต์ด้วยตัวที่ติดกันชนิดที่ลมเหนือไม่ยอมห่าง ลมเหนือกดปุ่มลิฟต์ที่เป็นตัวเลขไปยังชั้นที่ยี่สิบไม่นานประตูลิฟต์ก็ถูกเปิดออก
ประตูห้องขนาดใหญ่ถูกเปิดออกด้วยรหัสที่ส่งผ่านจากลมเหนือ คนตัวเล็กถูกดันให้เข้าไปภายในห้องโดยมีลมเหนือเดินตามหลับมาติดๆ จนแทบจะชิดเลยก็ว่าได้ ลมเหนือเดินผ่านคนตัวเล็กอย่างไม่สนใจ ตรงดิ่งไปยังโซฟาตัวใหญ่พลางปลดเม็ดดุมที่สาบเสื้อลงสองถึงสามเม็ดอย่างอึดอัด
“มานี่มะ”ลมเหนือเอ่ยเรียกพลอยมุกที่ยังยืนอยู่หน้าประตูโดยเธอไม่กล้าขยับไปไหน คนตัวเล็กเดินไปตามเสียงเรียกอย่างว่าง่าย ก้นเล็กที่กำลังหย่อนนั่งกลับถูกดึงรั้งให
