ร้อยรักอคิรา ตอนที่ 9
1466 Words
ผมมองไอ้โทนี่ด้วยความตกใจไอ้เวรมาจับตูดกูได้ไงไอ้โรคจิตเอ้ย
" ฉันถามไม่ได้ยินเหรอ"ไอ้โทนี่ย้ำถามผมอีกครั้ง
" ค่ะคนใช้ใหม่" ผมเน้นเสียงเล็กๆแหลมๆตอบมัน
และจู่ๆไอ้โทนี่ก็ยิ้มแล้วเข้ามาประชิดตัวผมโดยไม่ทันตั้งตัว แบบว่าหน้าห่างกันแค่นิ้วเดียวเอง
"เชี้ย!!!!"ผมอุทานออกมาอย่างดังไอ้เหี้ยยยยยยยตกใจเลยกู
"แหม ตกใจน่ารักเชียว"ไอ้โทนี่ยิ้มมุมปากทำท่าทางเหมือนหมาหยอกไก่ โคตรน่ากลัวแม่งแบบนี้ซินะเวลาผู้หญิงโดนคุกคามมันรู้สึกแบบนี้เองน่ากลัวชิบหาย
" เออคุณโทนี่มีอะไรให้อังรับใช้เหรอคะ" ผมพยายามระงับอารมณ์ตัวเองและพูดกับไอ้โทนี่ดีๆ
" มีซิ ตอนนี้หัวใจฉันเต้นแรงมาก อยากให้เธอมาช่วยทำให้ใจฉันเต้นปกติหน่อยจะได้รึเปล่า"
ไอ้โทนี่จับมือผมขึ้นไปแนบที่หน้าอกมัน แล้วค่อยๆเอาขึ้นมาหอมเบาๆ อ๊ากกกกกก!!!! หนวดมึงทิ่มนิ้วกูไอ้เหี้ย ขยะแขยงสุดๆเลยผมตอนนี้ ผมจึงใช้เข่าทะลวงไปที่เป้ามันอย่างแรงทำเอามันงอตัวเป็นกุ้งด้วยความจุก
" อย่ามาทำตัวเหี้ยซิวะ"ผมเดินหนีออกมาก่อนจะรีบหาทางไปหาร้อยรักที่กำลังรดน้ำต้นไม้อยู่ข้างนอกด้วยความตื่นตระหนก
"รัก ร้ากกก ร้ากกก" ผมวิ่งมาพร้อมตะโกนเรียกชื่อร้อยรักมาด้วย
" อ้าวอังอังทำไมเกิดอะไรขึ้นทำไมวิ่งมาแบบนี้"ร้อยรักเอามือมารับผมที่วิ่งมาแล้วเบรกไม่ทันทำให้ผมกอดเข้าไปที่ตัวร้อยรักเต็มๆ
" อะ….อังขอโทษ" ผมเม้มปากด้วยความเขินเพราะตอนนี้ผมกำลังถูกร้อยรักกอดอยู่
" ทำไมเขินเหรอหน้าแดงเชียว"ร้อยรักแซวผม
"ขะ…..เขินอะไรเล่าเราเป็นผู้หญิงด้วยกันนะ" ผมตอบแบบเลิ่กลั่กมากๆแหมไม่เก็บอาการเลยนะมึงไอ้อังคาฐ
"จร้าๆไม่เขินก็ไม่เขินว่าแต่อังอังมีอะไรทำไมวิ่งหน้าตื่นมาแบบนี้"
" อะจริงด้วยลืมเลยเมื่อกี้อังจะบอกว่า อังโดนไอ้โทนี่จับตูดมา" ผมฟ้องร้อยรักทันทีร้อยรักถึงกับเงียบไปเลย
" ไปโดนที่ไหนแล้วทำไมไปอยู่2ต่อ2กับคุณโทนี่ได้ละ"
"อังก็กำลังกวาดห้องน้ำอยู่ จู่ๆมันก็มาจับตูดอังเฉยเลยตรงนี้ๆ"
ผมหันก้นตรงที่โดนไอ้โทนี่จับไปให้ร้อยรักดูร้อยรักจึงสัมผัสเบาๆแต่ทำเอาผมวูบเลยคับขนลุกไปทั้งตัวเลย
" พอละๆ ไม่ต้องจับแล้ว" ผมรีบหันหนีแล้วเม้มปากอีกครั้ง
" ไอ้หื่นกาม ยังงี้มันต้องโดนไม้ฟาดหัวซักที2 ที"
พูดจบร้อยรักก็คว้าไม้กวาดแล้วเดินไปที่ตึกใหญ่ผมจึงรีบวิ่งตามเธอไปด้วยความตกใจเพราะไม่คิดว่าร้อยรักจะหัวร้อนได้ขนาดนี้
"ร้ากกก รออังด้วย ร้ากกก" ผมวิ่งตามร้อยรักอย่างกับคนบ้าเลยคับ ไม่คิดเลยจริงๆนะว่าคนคูลๆคนอารมณ์ร้อนอย่างผมต้องมาวิ่งตามคนอารมณ์ร้อนกว่าอย่างร้อยรักปวดหัวเลย
"คุณโทนี่"เสียงร้อยรักเรียกไอ้โทนี่พอมันหันมาไม้กวาดก็ฟาดลงไปบนหัวของมันทันทีเลือดอาบกระจายเลยคับ ผมรีบเอามือขึ้นมาปิดปากด้วยความตกใจเพราะกลัวจะร้องเสียงผู้ชายออกไป ก่อนจะตั้งสติได้เลยไปรั้งร้อยรักเอาไว้
"รักใจเย็นนะรัก"
" กรี้ดดดดด นังรักแกทำอะไร"พิชร้องโวยวายขึ้นมาแถมยังลงไปประคองไอ้โทนี่อีก แหมมันน่ากระทืบซ้ำซะจริงๆวะ
" ก็ถามมันดิว่ามันทำอะไรอังอังก่อนอ่ะ"ร้อยรักใช้ไม้ชี้ไปที่ไอ้โทนี่
" ทำอะไร แกก็พูดมาเลยยายรัก แต่แกมาทำแบบนี้มันไม่สมควร" แม่พิชขึ้นเสียงใส่ร้อยรักแถมยังมาแย่งไม้ในมือไปถือเอาไว้อีกต่างหาก
"ก็มันจับตูดอังอังไงลวนลามแบบนี้มันละเมิดสิทธิมนุษยชนชัดๆ แบบนี้ผิดพอมั้ยคะแล้วผู้ชายแบบนี้นะเหรอที่คุณจะให้พิชไปแต่งงานด้วย"ร้อยรักหันไปมองแม่พิชอย่างรอคำตอบ
" นั่นมันเป็นสิทธิ์ของฉันไม่ใช่สิทธิ์ขอแกและถึงคุณโทนี่จะทำจริงมันก็แค่จับยังไม่ได้ทำอะไรนอกเหนือจากนั้นซะหน่อยอย่าตีโพยตีพายเพราะแค่คนใช้คนเดียวซิร้อยรัก"
" คุณมันเห็นแก่ตัว"ร้อยรักกล่าวทำเอาผมที่รั้งร้อยรักเอาไว้ งงไปเลยที่เธอกล้าต่อปากต่อคำกับคุณนายของบ้าน
" เธอเริ่มกร้าวร้าวแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่สงสัยฉันคงต้องสั่งสอนเธอบ้างแล้วหละ"
" ใช่ค่ะคุณแม่ถ้าคุณแม่ไม่จัดการ พิชจะไล่มันออกจากบ้านนะคะ"
" กล้าก็ลองดู"
ร้อยรักเถียงพิชทันควันทำเอาพิชกรี้ดออกมาด้วยความโมโหผมจึงรีบเอามือขึ้นมาปิดหูทันทีอะไรจะโวยวายเสียงดังขนาดนั้นวะนะ
"ร้อยรัก กอดอกเดี๋ยวนี้ หรือว่าจะต้องให้ฉันรายงานไปให้ท่านรับรู้" ผมพอจะเดาได้ว่าท่านที่แม่พิชพูดถึงคือพ่อของพิช ผมจึงหันไปมองร้อยรักก็เห็นเธอกัดฟันก่อนจะกอดอกตามที่แม่พิชบอกแม่พิชง้างมือจนสุดก่อนจะฟาดไม้ลงมาผมกลัวว่าร้อยรักจะต้องมาเจ็บตัวเพราะผม ผมจึงเข้าไปกอดเธอเอาไว้ทำให้ไม้มันฟาดมาที่กลางตูดผมอย่างเต็มๆ 2 ทีรวดแม่เจ้าโว้ยยยยย หลังแตกดังเปรี๊ยะจนรู้สึกได้เลยกูเจ็บโคตร
"อัง เข้ามาทำไม"ร้อยรักตกใจที่ผมเข้าไปขวางทำให้คนโดนตีกลายเป็นผม
"เรื่องนี้รักไม่ผิดนะคนที่ผิดคืออัง" ผมทำหน้าเศร้าทันที
"คุณแม่คับเรื่องเข้าใจผิดอย่าทำให้เป็นเรื่องใหญ่เลย ผมไม่ถือหรอกคับ"ไอ้โทนี่หันไปพูดกับแม่พิชก่อนจะหันมายักคิ้วให้ผมไอ้สัสสสมึงนี่หน้าด้านโคตรเลย
"ทำไมเป็นคนดีแบบนี้แต่คนของแม่นี่ซิไม่เคยสำนึก"
" ผมเข้าใจคับเรื่องแบบนี้เข้าใจผิดกันได้"
แล้วแม่ของพิชก็ขว้างไม้ทิ้งก่อนจะพาไอ้โทนี่ไปทำแผล แม่งสุดยอดเลยเข้าข้างกันแบบไม่ลืทหูลืมตาผมว่าผมควรคิดใหม่ดีมั้ยที่คิดจะมาเป็นเขยบ้านนี้
" ไปอังเดี๋ยวรักพาไปทำแผล"
" จ้ะ"
ร้อยรักค่อยๆพยุงผมไปที่ห้อง แล้วพาผมนอนคว่ำไปกับเตียงตอนแรกว่าเจ็บแล้วนะแต่พอมาตอนนี้ทั้งเจ็บทั้งแสบทรมานมากอ่ะ
" อดทนหน่อยนะอังอัง"
ร้อยรักค่อยๆถกกางเกงผมลงมาผมกลัวแทบแย่เลยนะกลัวว่าเธอจะจับได้ว่าผมแต๊บ แล้วพอเรียวนิ้วของเธอแตะลงที่แผลผมรู้สึกแสบจนบอกไม่ถูกเลย
" โอ้ยยยย" ผมร้องออกมาร้อยรักจึงชะงัก
"เจ็บเหรอ"
"ทั้งเจ็บทั้งแสบเลยหละ"
" อดทนหน่อยนะอังอังแผลมันแตกนะ และก็ขอบใจนะที่อังมารับไม้แทนรักไม่อย่างงั้นคนที่จะต้องมานอนตรงนี้คงต้องเป็นรัก ขอบใจจริงๆนะอังอัง"
ผมที่นอนคว่ำอยู่รีบดึงกางเกงขึ้นแล้วพลิกตัวมาอยู่ในท่านอนหงาย ด้วยความที่ผมไม่ชอบเห็นน้ำตาผู้หญิงผมจึงเอื้อมมือไปเช็ดให้เธอเบาๆ
" อย่าร้องนะต่อไปนี้ อังจะปกป้องรักเองจะไม่มีใครมาทำร้ายรักได้อีก"
" อะฮือ!!! อังจะปกป้องรักเหรอจริงป่าว"
"จริงดิ"
"ก็ได้ๆ เราจะปกป้องกันและกันนะ" ร้อยรักยิ้มกว้างทั้งน้ำตา แต่พอเห็นรอยยิ้มของเธอจิตใจผมมันกลับ เต้นแรงแปลกๆพิกล โดยที่ผมก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร
" แย่แล้วๆพี่รักแย่แล้ว"เสียงนิดสาวน้อยวัยใสดังขึ้นขัดจังหวะ ผมกับรักจึงรีบหันไปมอง
" เกิดอะไรขึ้นเหรอนิด"
" ก็ที่ตึกใหญ่นะซิ ตอนนี้นายท่านเรียกให้พี่รักกับพี่อังอังไปพบอ่ะท่าทางโมโหมากด้วยนะ"
ผมกับอังหันมองหน้ากันเลยบอกได้คำเดียวคับ ชิบหาย!!!!!!!!
- Writer
