Luri's POV
Magkasama kami ni Lexter ngayon. Sya yung namilit hindi ako. Unang una hindi ko sya sasamahan ng walang dahilan. Naawa lag ako sa kanya kasi kanina nya pa ako pinipilit na sumama sa kanya at pagbigyan ko sya sa nararamdaman nya para sakin. Ang awkward nga eh feeling ko kasi pinagtritripan nya lang ako pero nagulat ako nang lumuhod sya sa harapan ko para lang sabihin na sincere sya sa mga pinagsasasabi nya.
Habang naglalakad kami tsaka ko lang nalaman na masaya naman pala syang kasama lalo na kapag hindi nya ako iniinis. Sya ata kauna unahang taong nakapagpatawa sakin at nakapagpangiti o hindi naman? Siguro tumawa at ngumiti na rin ako dati pero dahil hindi ko madalas gawin nakalimutan ko na.
"Lex! Luri" napatigil kami ni Lexter at sabay na tumingin sa pamilyar na boses na tum
