คนตัวโตปลดปล่อยต้นแขนกลมกลึงของหล่อนให้เป็นอิสระ เลื่อนฝ่ามือใหญ่ร้อนผ่าวลงมากระชับที่เนินสะโพกรั้งร่างอรชรของหล่อนให้เขาไปแนบชิดมากกว่าที่ควรจะเป็น
“ถ้าอยากมาก... จนต้องทำทุกอย่างให้ได้ขึ้นเรือไปกับฉัน...”
ใบหน้าหล่อลากไส้ก้มต่ำลงมาหา พร้อมๆ กับลมหายใจร้อนผ่าวที่เป่ารดใบหน้า รดารักษ์ตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจกับสิ่งที่ตนกำลังเผชิญหน้าอยู่ ทั้งความร้อนระอุจากลมหายใจหอมกรุ่น ทั้งฝ่ามือร้อนผ่าวที่คลึงเคล้นอยู่บริเวณบั้นท้าย แต่ที่ร้ายแรงกว่านั้นก็คือความแข็งแกร่งชูชันที่กำลังถูไถกับหน้าขาของหล่อน
“อย่าทำกับรดาแบบนี้... อย่าทำ...”
พยายามโก่งตัวหนีแต่ก็ไม่ได้ผล เพราะพอหล่อนขัดขืนพ่อคนตัวโตก็จับร่างของหล่อนเหวี่ยงไปบนเตียงที่ตั้งอยู่กลางห้องอย่างไร้ความปรานี หญิงสาวยังไม่ทันจะเปล่งเสียงร้องวิงวอน ราฟาลก็ตามขึ้นมาทาบทับ เนื้อตัวแนบชิดกันจนไร้ช่องว่าง ความแข็งแกร่งดุจบุรุษเพศทำให้หล่อนรู้สึกเ
