“งั้นย้ายไปอยู่ตึกแดง”
“ตึกแดง? ตึกแถวโรงแรมนั่นนะเหรอ?”
ดวงหน้าหยกแก้วเลิกคิ้วเล็กน้อย เมื่อนึกถึงตึกแดงแถวโรงแรม ที่เธอเคยถูกฉุดกระชากลากถู ให้ขึ้นไปอยู่บนนั้น
“มันจะไม่เสี่ยงเกินไปใช่ไหม ไปอยู่ในจุดท่องเที่ยว?”
“ไม่เสี่ยงหรอก ถึงจะเป็นจุดที่พวกมันชอบเดินออกมาหานักพนัน แต่เจ้าของตึกแดงเป็นนายตำรวจที่พ่อไอ้ตี๋รู้จัก ไอ้พวกนั้นมันไม่กล้าเข้าไปละลานแถวตึกแดงแน่นอน” พอได้ยินแบบนี้ก็สบายใจ เธอจึงรีบเอ่ยปากชวนอีกฝ่าย เก็บของ
“พี่รีบไปเก็บของที่จำเป็นเถอะ เราต้องไปแล้ว”
เธอกลัวว่าเราจะหนีไม่ทัน เลยรีบเร่งให้เขาเก็บเสื้อผ้ายัดลงในกระเป๋าเป้ใบเก่า จากนั้นก็รีบพากันเดินออกมาจากบ้าน โชคดี ที่เจอคุณลุง คนที่เคยขับรถพาไปพี่ตี๋กับพี่หมีส่งโรงพยาบาล คุณลุงเลยอาสา ขับพาเราสองคนไปส่งที่ตึกแดง
“ขอบคุณนะครับ ลุงนัย”
เมื่อรถกระบะสีขาวจอดสนิทที่หน้าตึกแดง พี่ไฟก็ยกมือไหว้ท้วมหัว พลางเอ่ยปากขอบคุณลุง
