ตอนที่ 22 บอกความจริงกับพ่อแม่

1674 Words

@เช้าวันต่อมา ครืด ครืด (โหล) ช้องนางใจชื้นเมื่อได้ยินเสียงแม่ในรอบหลายเดือน อะไรๆ ลงตัวเธอจึงอยากโทรหา เวลาแม่ถามว่าเป็นยังไงบ้าง อยู่กินลำบากไหมเธอจะได้ตอบอย่างมั่นใจ "แม่ ช้องเองจ้ะ" (ช้อง! ช้องเอ็งเหรอลูก! แม่นึกว่าเอ็งจะไม่โทรมาซะแล้ว ฮึก) คนเป็นแม่ร้องไห้ หลายเดือนแล้วนะที่ช้องนางจากไปแต่เพิ่งโทรมา นั่งคิดนอนคิดว่าหรือลูกจะโกหกเพื่อให้ได้ไปอยู่กรุงเทพแล้วไม่ติดต่อ หากเป็นอย่างนั้นสองผัวเมียคงต้องนอนกอดคอกันร้องไห้ทุกคืน "ช้องขอโทษที่ไม่ได้โทรหานะแม่ พอดีอะไรหลายๆ อย่างยังไม่ค่อยลงตัวจ้ะ" (ลำบากหรือเปล่า กลับมาบ้านเราไหมลูก) ช้องนางขำในลำคอ "ช้องสบายดีจ้ะแม่ แม่ไม่ต้องห่วงช้องนะ ไม่ต้องกังวลว่าช้องจะอยู่ลำบากไหม ไม่เลยแม่ ช้องสบายดี" (ที่ว่าไปขายของเป็นยังไงขายดีหรือเปล่า) "ช้องเลิกขายน้ำแล้วแม่ เลิกตั้งนานแล้วจ้ะ แต่ช้องมาขายของออนไลน์แทน" (แล้วมันดีไหมลูก เอ็งไม่ลำบากจ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD