BAD FIANCE #18
“พี่ตามลันมาทำไม” ลันตาพูดก่อนจะวางกระเป๋าไว้บนโต๊ะแล้วเดินเข้าไปในห้องนอนด้วยความเหนื่อยล้า “ลันไม่มีอารมณ์จะทะเลาะกับพี่นะ” ก่อนจะทิ้งตัวลงบนเตียงอย่างหมดแรง
“ก็ไม่ได้จะมาทะเลาะ” เดรคพูดพลางเดินตามหญิงสาวเข้ามาในห้อง “ไม่กินอะไรก่อนหรอ”
“ไม่อะ ลันเหนื่อย” ลันตาพูดขึ้นก่อนจะค่อย ๆ หลับตาลง “ตอนออกไปอย่าลืมล็อกประตูให้ด้วย”
เดรคยืนมองหญิงสาวสักพัก ก่อนจะค่อย ๆ ทิ้งตัวลงนอนข้าง ๆ อย่างแผ่วเบาเพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนคนข้าง ๆ
เดรคนอนตะแคงข้างโดยที่สายตาจับจ้องไปที่หน้าลันตา ก่อนจะค่อย ๆ เอามือจับผมที่บังใบหน้าไปทัดหูไว้อย่างแผ่วเบา ก่อนจะโน้มตัวไปจูบขมับหญิงสาวอย่างทะนุถนอม
-หลายชั่วโมงต่อมา-
ครืดด ครืดด
เดรคลืมตาขึ้นด้วยความงัวเงีย ก่อนจะเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์
ติ๊ด!
(มึงอยู่ไหน)
“ห้อง มีอะไร”
(อยู่ห้อง? กูเคาะประตูตั้งนาน ทำไมไม่เปิด) เต้โวยวายขึ้นอย่างหงุดหงิด
