BAD FIANCE #10
ครืดด ครืดด
ติ๊ด!
(ยัยลัน! หายไปไหนมา ฉันกับอันดาเป็นห่วงจนจะบ้าอยู่แล้วนะ)
“ขอโทษ”
(เป็นอะไร ทำไมเสียงเป็นแบบนั้น)
“..”
(ให้ฉันกับอันดาไปหามั้ย)
“เจอกันที่ร้านกาแฟได้มั้ย”
(ได้สิ อีกหนึ่งชั่วโมงเจอกัน)
“อื้อ”
ลันตาวางสายก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปทำธุระส่วนตัวทันที
-Coffee shop-
ลันตาเดินเข้าไปในร้านก่อนจะเดินตรงไปหาเพื่อนทั้งสองคนที่นั่งคอยอยู่แล้ว
“แกไปทำอะไรมาลัน” อันดาถามพลางมองเพื่อนสาวที่ใบหน้าซีดและตาบวมช้ำอย่างชัดเจน “ร้องไห้?”
“เค้าอีกแล้วใช่มั้ย” เอวาถามเสียงนิ่ง
“เค้า...บอกให้ฉันเริ่มใหม่” ลันตาตอบเสียงนิ่ง “เพราะเค้าเริ่มใหม่ไปแล้ว”
“แกทำดีที่สุดแล้วลัน” อันดาพูดขึ้นพลางเลื่อนมือไปกุมมือหญิงสาว เช่นเดียวกับเอวาที่หันไปโอบไหล่ลันตาอย่างให้กำลังใจ “ยังเริ่มใหม่ไม่ได้ไม่เป็นไร แค่อย่าพาตัวเองกลับไปเจ็บอีกก็พอ”
“อื้อ” ลันตาพยักหน้าพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออ
