ตอนที่ 12
——————————
"ฉันทำอะไร แล้วคุณจะทำอะไร นี่ถอยออกไปนะ"
คนตัวเล็กบอกเสียงสั่นเมื่อร่างสูงใหญ่ก้าวเดินเข้ามาจนเธอต้องถอยหลังติดโซฟาแล้วล้มลง ก่อนที่ร่างกำยำจะตามลงมาคร่อมเอาไว้ หญิงสาวเม้มริมฝีปากแน่นดวงตาแข็งกร้าวมองคนตรงหน้าเพื่อไม่ให้เขารู้ว่าเธอหวั่นไหวมากแค่ไหน
"เอาแต่ถามไม่ใช่เหรอว่าพี่เป็นใคร กำลังจะบอกเธออยู่นี่ไงครับ"
เจ้าของน้ำเสียงทุ้มต่ำเอ่ยขึ้น นิ้วมือใหญ่แตะตามกรอบหน้าสวย เกลี่ยเส้นผมสีบลอนที่ปกปิดใบหน้าออกไปอย่างเบามือ ขณะจดจ้องดวงตาสวยคู่ที่เขาเองก็เฝ้าคิดถึงเธออยู่ทุกวัน
"..อ..ออกไป" ก่อนที่เธอจะรู้สึกอ่อนไหวไปมากกว่านี้
หญิงสาวมีแววตาเลิ่กลักทั้งผลักทั้งตีให้คนตัวโตถอยห่างออกไป มือใหญ่จับรวบข้อมือเล็กทั้งสองข้างดึงรั้งเอวคอดของร่างอรชรให้ยืนขึ้นตามเขา แรงดึงโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัวทำให้ใบหน้าสวยชนเข้ากับแผ่งอกกำยำอย่างจัง
"อื้อ ไอ้บ้า ฉันเจ็บนะ"
มือบาง
