ตอนที่ 26
——————————
เฮย์เดนออกไปข้างนอกกับเคลย์ตันกว่าจะกลับเข้ามาก็ดึกมากแล้วและยัยตัวแสบก็ยังไม่ยอมไปนอนห้องเขาอีกตามเคย มือใหญ่ค่อยๆ ปลดล็อกประตูเพราะรู้ว่าเธอหลับไปแล้ว
"แสบนักนะ"
เสียงทุ้มเอ่ยเบาๆ ขณะค่อยๆ ดันประตูกับสิ่งกีดขวางข้างในห้องโดยพยายามให้เกิดเสียงน้อยที่สุด
ร่างอรชรนอนหลับตาพริ้มหายใจสม่ำเสมออยู่บนเตียง แสงสว่างบางเบาจากด้านนอกส่องผ่านผ้าม่านที่เธอเปิดไว้ริบหรี่ตกกระทบกับใบหน้าสวยพอดิบพอดี ตอนหลับไม่มีฤทธิ์เดชอะไรซ้ำยังน่ารักน่าเอ็นดูน่าทะนุถนอม ตอนตื่นขึ้นกลับดื้อด้านและแสบซนไม่เกินใคร
"เป็นไข้อ่อนๆ ยังไม่หายงั้นเหรอ" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นขณะที่สัมผัสผิวนุ่มๆ ของหญิงสาว
เฮย์เดนช้อนอุ้มคนตัวเล็กในท่าเจ้าสาวเพื่อพาไปนอนในห้องนอนของตนเอง คนที่หลับอยู่นั้นขยับดิ้นยุกยิก เมื่อรู้สึกว่ามีบางอย่างมารบกวนการนอน ก่อนที่จะแน่นิ่งไปเหมือนเดิม
เขาวางคนตัวเล็กลงบนเตียงอย่างเบา
