ตอนที่ 22
——————————
"โธ่เว้ย! พวกมึงพลาดได้ไงวะ!" บรูโนตวาดเสียงเหี้ยมใส่ลูกน้องในสาย จนข้างนอกที่กำลังจะเปิดประตูเข้าไปหานั้นได้ยินเต็มสองหู
"ฝีมือพ่อเหรอ" บริกซ์ตันเปิดประตูพรวดเข้าไปอย่างเร็วด้วยใบหน้าคิ้วขมวดราวกับไม่พอใจ
บรูโนเหลือบสายตามองลูกชายครู่หนึ่งก่อนวางสาย
"ผมขอพ่อแล้วไง!"
บริกซ์ตันขึ้นเสียงเมื่อมั่นใจว่าเป็นฝีมือพ่อของเขาจริงๆ งานฉลองแบรนด์เสื้อผ้าในตอนกลางคืนนั้นถูกยกเลิกก่อนถึงเวลางานแค่ครึ่งชั่วโมงเท่านั้น เขาติดงานที่ท่านพ่อให้ไปทำเลยทำให้ไปร่วมงานของแอลลี่ในวันนี้ไม่ได้ แต่ก็ยังคอยติดตามอยู่ตลอด
"ฉันให้ตามที่แกขอมานานแล้ว ดีเท่าไหร่ที่ฉันไม่ลงมือตั้งแต่เริ่มงานและเพราะความใจดีของฉัน ฉันถึงพลาดซะก่อน โธ่เว้ย!"
"ผมยอมพ่อได้ทุกอย่างนะ ยกเว้นเรื่องนี้ พ่อจะฆ่าคนที่ผมรักได้ลงคอเหรอครับ"
"แกรักมันมานานแค่ไหน มันเคยเห็นความรักแกสักนิดมั้ย"
บริกซ์ตันเงียบไปโดยอั
