ชั้นล่าง
“นานฉิบ..” วิวสบถบ่นออกมา ร่างบางยืนตัวสูง ก่อนเธอจะเดินไล่มองรูปที่ติดประดับเอาไว้อยู่กับผนัง ที่เต็มไปด้วยลวดลายต่างๆ
“สวยจัง..” เธอเอื้อนเอ่ยออกไปอย่างไม่รู้ตัว เมื่อสายตาเตะตาเข้ากับรูปภาพลวดลายหนึ่ง ที่มันถูกวางลวดลายลงไว้กับแผ่นหลังผู้ชายคนหนึ่ง มือบางยกขึ้นหมายจะจับภาพนั้น แต่เธอก็ต้องชะงักมือลง เมื่อเสียงผู้หญิงอีกคนดังลั่นขึ้นจากทางด้านหลังของเธอ
“จะทำอะไร!”
“...” วิวหันกลับมามองปลายเสียง ก่อนมองชายหนุ่มอีกคนที่บอกกับเธอว่าให้รอด้วยสีหน้านิ่งๆ
“นี่นะเหรอลูกค้า?” แต่เธอก็ถูกสายตาที่แววไปด้วยดูถูกและจิกกัดจากอีกฝ่าย
“กลับดีกว่านะครับ เฮียเพลิงทราบจะไม่ดี” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้น ก่อนจะปรายตามองมาทางเธอ แววตานั่น หมายบอกให้เธออย่าถือสาผู้หญิงตรงหน้า
“..อย่าให้รู้ ว่าเด็กอย่างแกมาอ่อยผัวฉัน”
ผลั่ก! แต่มินนี่เธอก็ก้าวเดินเข้ามาหาวิว เธอเอ่ยออกไปอย่างเอาเรื่อง ก่อนเดินชนไหล่เด็กสาวอย่างแรง
“เดี๋ยวป้า..” วิวเม้มริมฝีปากแน่น ก่อนเธอจะหันตัวกลับมาเอ่ยเรียกหญิงสาวอย่างเอาเรื่องเช่นกัน
“ใครป้าแกห๊า! นังเด็กบ้า!” มินนี่ถึงกลับสติแตกเมื่อถูกเรียกสรรพนามแบบนั้น ก่อนเธอจะพุ่งเข้าหาเด็กสาว
“อย่ามีเรื่องกันเลยนะครับ” แต่ภพก็เดินเข้ามาขวางเอาไว้ก่อน พยายามห้ามทั้งคู่ที่จะเดินสาดใส่กันเสียให้ได้
“ยัยป้านี่เดินชนฉันก่อน พี่ก็เห็น”
“แกมายืนขวางทางเองทำไม?” มินนี่ตอบกลับไป มือยกขึ้นกอดอก ใบหน้าเชิดขึ้นอย่างไม่รู้สึกอะไร
“หาเรื่องอ่อป้า?” เท้าบางกระดิกลงพื้น หมายกำลังจะพุ่งใส่หญิงสาวตรงหน้า
“อีเด็กบ้า!” คำว่าป้าครั้งที่สองของวิว ทำให้มินนี่ถึงกลับสติแตกอีกครั้ง ดูเหมือนเด็กสาวตรงหน้าเธอจะไม่เกรงเธอเลย มือบางยกขึ้นหมายจะตบใบหน้านั่น แต่เธอก็ต้องชะงัก..
“เอาดิ! ตบเลย! แต่มีสวนนะขอบอก” วิวเอ่ยขึ้นอย่างท้าทาย มือบางกำหมัดแน่น แววตาของเธอฉายไปด้วยความดุดันและพร้อมบวกกับผู้หญิงตรงหน้าทุกวินาทีถ้าเธอโดนกระทำก่อน
“พอเถอะนะครับ เฮียลงมาคุณน่าจะรู้ดีว่าจะเจออะไร” ภพเดินเข้ามาเอ่ยขึ้นกับมินนี่อีกครั้ง เขามองเธออย่างเตือนว่าไม่ควรมีเรื่องในที่นี้
“หึยยย! ฝากไว้ก่อนเถอะแก!” มินนี่ถึงกับเอ่ยขึ้นอย่างหัวเสีย จ้องมองวิวอย่างอย่างกินเลือดกินเนื้อ
“ไม่รับฝากอะ.. ไร้สาระ” วิวเบะปากเอ่ยขึ้น เธอยกมือขึ้นเขี่ยเล็บอย่างไม่แยแสคำพูดของหญิงสาว
“อร๊ายย! แกดูมัน อีๆ ..”
“ไปครับ ผมขอ” ภพหลับตาลงก่อนจะเอ่ยขึ้นกับมินนี่อีกครั้ง เขาปรายตามองวิวเล็กน้อยเพราะเด็กสาวเองก็ไม่มีลดละลงเลย
“หึยยย!” มินนี่สะบัดตัวแล้วรีบเดินออกไปทันที เพราะเธอเองก็ไม่ควรเสี่ยงกับอารมณ์ของเพลิงเช่นกัน
“ประสาท” วิวพึมพำออกมา เธอยืนมองทั้งสองคนที่เดินออกมาอย่างงุนงง พลางคิดในใจว่าแถวนี้มีคนสติดีๆ บ้างหรือเปล่า
“ใครประสาท?”
กึก! ร่างบางนิ่งชะงัก เมื่อเสียงทุ้มที่ดังขึ้นเอ่ยถามเธอ ก่อนเธอหันตัวกลับไปมองยังปลายเสียง
“นะ..นาย” น้ำเสียงเอื้อนเอ่ยออกมาอย่างอึกอัก หัวใจเต้นแรงแปลกๆ เมื่อจ้องมองคนตรงหน้า
“หึ..” เพลิงสบถขำออกมา และแล้วสิ่งที่เขาคิดไว้ก็ถูกว่าเป็นเด็กสาว เป็นเธอจริงๆ รอยยิ้มร้ายผุดขึ้นบนใบหน้า ก่อนสาวเท้าก้าวเดินเข้าหาร่างบาง
“อย่าบอกว่านายเป็นเจ้าของร้าน?” วิวเอ่ยถามออกไปด้วยความอยากรู้ พลางในใจขออย่างให้สิ่งที่เธอคิดว่าต้องไม่ใช่
“แล้วถ้าใช่ละ? ..” คิ้วหนาเลิกสูงเอ่ยขึ้น
แต่สิ่งที่เธอคิดกลับไม่ใช่สินะ..
“โคตรเสียเวลาเลย” หญิงสาวเอ่ยขึ้น ก่อนหันตัวเดินไปหยิบกระเป๋าสะพายของเธอทันที
“เดี๋ยว..” แต่เสียงเพลิงก็เอ่ยขึ้นก่อนที่เธอจะก้าวเดินออกไป
“อะไรอีก?” วิวหันตัวกลับมาหาชายหนุ่ม ก่อนเอ่ยถามเขา
“ที่มาเนี่ย ไม่ได้จะมาสักหรอกใช่ไหม?” ขายาวก้าวเดินเข้าหาร่างบางเรื่อยๆ จนเธอนั้นรีบเอ่ยตอบ
“ตั้งใจมาสัก แต่ตอนนี้เปลี่ยนใจแล้ว”
“ทำไม..หรือกลัว?” เพลิงเลิกคิ้วสูงถาม
“...” วิวจ้องมองชายหนุ่มอย่างเอาเรื่อง ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากัน เธอยืนนิ่งไม่ไหวติงเหมือนร่างบางถูกประชิดตัว
“หึ กลัวจริงๆ สินะ” เพลิงยกยิ้มขึ้นเอ่ยออกไปอย่างเย้ยยันอีกครั้ง
“ใครกลัว มีอะไรให้กลัว”
“ไม่กลัวก็สักสิ..” เพลิงกระตุกยิ้มขึ้น เขาคิดไว้ไม่มีผิดว่าเธอจะตอบโต้ยังไง ใบหน้าหล่อเหลานั้นโน้มเข้าไปที่ข้างกกหูของเธอ
“อึก..” วิวถึงกลับลอบกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก หัวใจดวงน้อยเต้นโครมครามอย่างแรง มันรู้สึกวาบหวิว ขนแขนเริ่มรุกชันอย่างห้ามไม่อยู่เมื่อได้ฟังเขาพูดจนจบประโยค
“..เดี๋ยวจะลงเข็มให้เองกับมือ”