"นังพลอย!!!" ศรยาตวาดเสียงดัง ยกมือชูแขนขึ้นสูงแสดงอารมณ์เกรี้ยวโมโห ตอนได้ฟังลูกสาวพูดต่อว่า
ส่วนเพชรพลอยผลิตน้ำตานองเต็มอาบแก้มเนียน เธอเสียใจจริงๆ ก้อนเนื้อในอกแทบแตกสลายไม่เหลือชิ้นดี เมื่อผู้เป็นแม่คนติดการพนันจนเสียคน ไม่หลงเหลือเค้าโครงนิสัยเดิมสักครั้งเดียว
แก็ก!
แต่ยังไม่ทันที่ศรยาจะฟาดฝ่ามือลงแก้มลูกสาว เอเดนดันเลื่อนประตเปิดกว้าง ดึงข้อมือเล็กไปยืนข้างหลังเสียก่อน สายลมยามเย็นพัดโกรกให้ใบหน้าสวยรีบปัดคราบน้ำตา
"ต้องการเท่าไหร่?" เขาเอ่ยถามผ่านน้ำเสียงราบเรียบ ล้วงเอากระเป๋าสตางค์ในกางเกงสแลคด้านหลัง หยิบเงินจำนวนนึงยื่นหมายจะให้ แต่แล้วก็ชักกับอย่างเจ้าเล่ห์รอดูอาการหิวกระหายของผู้รับ ทว่ามีฝ่ามือบางรีบกระตุกชายเสื้อเชิ้ต หวังให้หยุดการกระทำสิ้นคิดเช่นนี้
"จะให้เงินฉันเหรอ เอาสิฉันยกลูกสาวให้เลย" ศรยาบอกรวดเร็วไม่ได้ผ่านความคิดใด ทำอย่างลูกสาวไร้หัวใจหยิบยื่นให้ยิ่งกว่
