Kabanata 37

1500 Words

Bella POV Masaya ako dahil hanggang ngayon hindi pa rin ako nakalimutan ng kaibigan ko. Kahit ilang taon na nakaraan. Napangiti ako habang binabasa ko ang message na iyon. Nagulat ako muli ito nagpadala ng message. Hindi ko pa ako nagreplay sa kaibigan ko. Gusto ko sya mayakap ng mahigpit. Ngunit ang layo ko naman sa kanya. Ang huli namin nagkita noon sa Pilipinas pa ako. Hindi ako nakatiis nagreplay ako sa kaibigan ko. "Kamusta ka, ang tagal natin hindi nagkita. Saan ka na may balak ka pa ba, magpakita sa akin," untag nito sa chat. "Ayos lang ako soon magpapakita rin ako sa' yo, wag mo sabihin na nagkausap tayo," wika ko dito. "Oo wag kang mag-alala nakakaligtas ang sikreto mo. Alam mo ba, namis na kita halos hindi ako nakakatulog ng marinig ko na nawala ka?" mahabang salaysa

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD