Maverick Niccolo Morelli

WMS32:Abduction

"Mr. Bernardi!"

Maverick abruptly paused from walking but didn't make a turn to see the person who called him.

"Boss, it's Halle's brother. Mr. Bernardi was his client," Diego said.

Dahil sa sinabi ng tauhan, dahan-dahang niyang nilingon ang lalaking ngayon ay malapad na nakangisi sa kanya.

"Mr. Roux, hi!" Maverick immediately greeted the man who was now in front of him.

"I knew it's you, Morelli," the man whispered when he reached out for his hand for a courtesy.

"Uhm, I like to have a conversation with you, Mr. Roux but sorry, I'm with Madamme Zeigler," Maverick said igmored what the man whispered to him. "Please, excuse us!"

Kumindat pa siya dito bago tuluyang tumalikod at naglakad kaagapay ang asawa ni Mark Uttenberg.

"Do you know that guy?" tanong ng babae habang palabas sila ng papuntang main entrance ng hotel.

"He happens to be an investor to a company I invested as well," answered Maverick. He lied. Ang lalaki ay kapatid ng babaeng pinagkakatiwalaan niyang hawakan ang sangay ng kanyang negosyo sa France.

Tuluyan silang nakalabas ng hotel na wala man lang marahas na aksyon mula sa mga tauhan ng pamilya ng babae. Malinis ang kanyang plano kaya walang karahasang nangyari.

"Who are they?" the woman asked nang mapansin ang mga tauhan ni Mave na nag-aantay sa kanila sa sasakyan.

"They were my men," Maverick answered briefly. Wala siyang planong magpaliwanag sa babae kung bakit marami siyang tauhan.

Brando immediately opened the van's door for them to get in.

The woman hesitantly get in as she has no choice but to go with Maverick. She wanted to know his scheme. She must consider as well the threat to her family. Iniisip pa lang niya na malagay sa kahihiyan ang kanilang pamilya ay parang hindi na niya kakayanin. She knows as well that her parents couldn't take the humiliation from their circle in the society kapag inilabas ni Maverick ang mga larawang ipinakita sa kanya kanina lamang. Hindi lang iyon ang naiisip niyang hawak ng lalaki. She can sense that he can do anything worse than just spreading the picture of his dad and those men involved with him.

Maverick, on the other hand, was quietly observing the woman on the opposite seat. Alam niyang iniisip nito ang kaniyang pakay sa kaniyang pamilya.

"Who are you?"

Maverick straightened his back against the seat when the woman suddenly speak and asked who he is. He looked at here impassively.

Binabaybay nila sa kasalukuyan ang daan papunta sa tirahan ng mga Uttenberg. May nauna nang mga tauhan si Maverick doon at minamatyagan ang paligid. Pero dahil sa kasama niya ang babae, alam niyang madali sa kanila ang makapasok sa mahigpit na seguridad ng lugar. Hindi rin lingid sa kaniya na may mga nakasunod itong tauhan sa kanila maliban sa dalawang kasama nila kanina lang sa loob ng private lounge.

"Later you will know, Madame," he sniggered. Kahit na hindi siya komportable sa suot na mascara, mas isinaalang-alang niya ang tagumpay ng kanilang plano.

Muli silang binalot ng katahimikan nang tumunog ang telepono ng babae. Tumingin ito sa kanya bago sinagot ang tawag.

"Hmm.."

All he heard was the humming replies of the woman to whoever she was talking with until she hang up the call. He saw how she hold her temper. Her knuckle on her free hand turned white as she formed a ball of anger simultaneously as the other tightened her grip on her phone. Kita din ni Maverick how her muzzle moved as she tried to control her anger.

"Your husband?" Maverick asked directly the moment she hang up the call.

Tumango ito bago maikling sumagot. "He's on his way home."

Muli na namang namayani ang katahimikan. Napasilip sa labas ng bintana ng sasakyan si Maverick. Maliban sa mga guwardya ay may mga nakakalat pang mga tauhan. Alam niyang tumimbre na agad ang tauhan ng babae kaya sa unang tingin ay handa na ang mga ito pero syempre hindi siya basta-basta na lamang kukompiyansa. Alam niyang may mga tauhan na din siya sa paligid.

Nauna ang sasakyan ng tauhan ng babae kaya agad din silang pinapasok ng gwardya sa lugar na iyon. Nasa bandang dulo ang tirahan ng mag-asawa. Malayo pa man ay tanaw na ni Maverick dahil sa kakaibang disenyo nito kesa sa mga kapitbahay at naihiwalay ito nang bahagya sa kumpol ng ibang kabahayan. Sa pagkakaalam niya, pagmamay-ari ng pamilya ng babae ang lugar at iniregalo sa kanila ang bahay.

Maluwang na bumukas ang bakal na gate at ipinasok ni Brando ang kanilang sasakyan. Ang iba niyang tauhan ay nanatili sa labas kasama si Diego. Hindi sila maaring pumasok lahat dala na lugar ng kalaban ang kanilang pinasok. Alam ni Maverick na panganib ang kanyang sinuong kung sakaling magkakamali siya pero mas kampante siyang kaya niyang mapagtagumpayan ang plano.

"Let's get inside, Monseiur Bernardi!" yaya ng babae sa kanya pagkababa nila ng sasakyan.

Before he agreed and follow the woman, Maverick turned to Brando and nodded. Brando immediately commanded three of his colleagues to be their look out before he followed Maverick inside with the woman.

The woman's men followed them inside as well but was told by the woman to stay outside and wait for her husband.

"Bonsoir, Madame!" agad na bati ng magandang gabi ng kasambahay habang bahagyang nakayuko sa babae nang salubungin sila nito sa pintuan.

Nilagpasan lang ito ng babae at dere-deretsong umupo sa sofa habang tinatanggal ang mga sapatos na suot at basta na lang initsa sa tabi. Agad din itong pinulot ng kasambahay na nakasunod sa kanila at tumalilis na ng alis.

Maverick didn't bother to sit. He went straight to the window and pulled the blind curtain slightly to see outside.

"How many men you have outside?" tanong nito sa babae. Napansin niya kasing may nagsulputang kalalakihan sa labas at mga armado.

"What men?" the woman answered but couldn't look at him straight. Nagkunwari itong abala sa suot na bracelets.

Maverick strode gently towards the center of the living room and threw the photos he have, right on the coffee table, in front of the woman kaya napapiksi ito at umupo ng tuwid at tiningnan ang mga litrato.

Her face again flushed with anger nang damputin ang litrato ng kanyang asawa.

"Who are you? And what do you need from my husband?"

Maverick sniggered and walked towards the back of the sofa where the woman is sitting. He rested his hands against it and bent down closer to the woman's ear.

"Las Dagas Voladoras!" he whispered. Mahinang sabi niya ng pangalan ng kanilang grupo.

The woman jolted and gently rub her hand against her arm as she trembled when she heard the name of the person behind her. She became stiff afterward that she couldn't turn her head to see him. She felt that he moved away from her but she was stuck like a statue that she couldn't even speak nor move a little. Pakiramdam niya, isang maling kilos niya ay buhay niya ang magiging katumbas. She knows the group. She knows the leader and how he mercilessly murdered people who go against him according to her father and her husband. Matunog ang pangalan nito kapagka usapang underground.

"I just need your husband and nothing else!" muling wika ni Maverick at naglakad patungo sa isang single sofa doon at naupo. Nilingon nito si Brando na tahimik lang na nakatayo malapit sa pintuan. When Brando met his stares, he nodded. Brando, who got what he meant, went to the wall where the switch are, and switch off the lights and left a single lamp which emitted a dusky light in the whole living room.

The woman's eyes widened in shocked and fears. Diyata't hindi siya nagkamali sa iniisip na mukhang ang leader ng grupo ang nasa kan'yang harapan sa ngayon. Napahalukipkip at napausodsiya sa kinauupuan kahit wala siyang katabi dahil sa takot na lumukob sa kanyang katauhan.

"Please, don't hurt me and my daughter," she said in her trembled voice.

Maverick, who seemed a silhoutte against the dimmed light, smirked as he heard the woman's request. He didn't bother to reply. He made his decisions and that would finish his business with her husband.

A few minutes passed, they heard a little commotion from outside. Naging alerto si Brando at mabilis na sumilip sa labas ng bintana.

"Boss, her husband has arrived," he announces at agad na bumalik sa kanina'y kinatatayuan.

Hindi naman natinag si Maverick sa kinauupuan. Nanatili itong kalmado sa kabila ng ibinalita ni Brando.

"Stay where you are!"

Napatigil ang babae sa balak na pagtayo para sana tunguhin ang pintuan nang magsalita si Maverick. Maikli ngunit ma-otoridad ang bawat katagang kan'yang binibitawan. Lalong napuno ng kaba ang dibdib ng babae. Halos pangapusan siya ng hininga sa sobrang pagpipigil na animo'y pati ang paghugot niya ng hangin ay magiging mitsa ng kan'yang buhay.

A few minutes passed when they heard a soft beep by the door. Hudyat na ito ay magbubukas. Hawak ni Brando ang dalang kuwarenta'y singko niyang baril para paghandaan ang anumang karahasang maaring mangyari pero pagbaha ng liwanag ng buong sala ang pasalubong sa kanila ng dumating. Si Mark Uttenberg. Nanatili itong nakatayo sa kakasarang pintuan at tila sinanay saglit ang mga mata sa liwanag.

"Honey?!" Uttenberg exclaimed when he saw his wife sitting on the sofa, looking at him intently. "What's wrong?"

Nakailang hakbang ito para akmang lapitan ang asaaa nang bigla itong napatigil nang mamataan si Maverick sa kabilang sofa. Sinundan din ng babae ang mga tingin nito at halos lumuwa ang kan'yang mga mata nang ibang mukha na ang nasa kanilang harapan.

"Morelli?!" bulalas ni Uttenberg.

"Wie geht es Dir, Uttenberg?" sarkastiko itong kinumusta ni Maverick sa salitang German habang mariing nakatitig sa kanya.

"Du bist ein Tier, bitte fühl dich in meine Familie hinein!" Uttenberg respond yelling at him to not involve his family. Hindi pa man nakapasok nang lubos kanina ang sinasakyan niya sa gate ay agad na niyang nakilala ang mga tauhan ni Maverick kaya alam niyang nasa loob ito at hindi nga siya nagkakamali. Pero ikinabahala niya ang sitwasyon ng kan'yang mag-ina.

Maverick sneered as he stood up and circled around Uttenberg. And when he was beside him, he grab his throat and pulled him closer.

"Tell me where they are!" Maverick said in a low tone yet authoritative. His face was just an in distant from the man in his grasp.

Uttenberg was struggling as he was getting out of breath. He grabbed Maverick's wrist, trying to remove it but the latter tightened his hand against his throat.

"Daddy . . ."

Maverick's stares flew off to the direction where a tiny voice came from. Isang batang babae ang pupungas-pungas na nakatayo habang ang katulong na kanina'y sumalubong sa kanila ay nahihintakutang nakatayo sa likuran nito.

Ang asawa naman nito ay alanganing tumingin kay Maverick at alanganing tatayo para tunguhin ang anak pero mariing tingin galing kay Maverick ang muling nagpaayos sa kanya ng upo.

Maverick then nodded to Brando, telling him to get the child and give to her mother. He then released Uttenberg from his grasp. Napahaplos ito sa leeg na kanina'y hawak niya.

"Bitte nur ich, nicht mein Kind!" pakiusap ni Uttenberg sa pagitan ng nangangapos niyang paghinga. Na sana'y huwag saktan ang kan'yang anak.

"Ich bin ein schlechter Mensch, aber ich töte keine Unschuldigen," tugon ni Maverick na kahit gaano man siya kasama ay hindi niya idadamay ang inosente lalo na ang isang bata. Napuno man ng poot ang kan'yang dibdib pero may kabutihang taglay pa namang natira sa kan'yang puso. Hindi niya maatim na pumatay ng isang batang walang kalaban-laban.

"Ich werde Ihren Befehlen folgen, lassen Sie einfach meine Familie," muling pakiusap ni Uttenberg na pakawalan at huwag idamay ang kan'yang mag-ina. Ayon pa dito, handa siyang gawin ang lahat basta ligtas ang kan'yang pamilya.

"Really? Anything?" Maverick snickered. He run his stares on Uttenberg and meet the man's eyes, trying to mirror his sincerity on what he said.

"Ja, ich werde es tun." Uttenberg nodded as he respond. Sumang-ayon ito kahit hindi pa man nito alam kung anong ipapagawa ni Maverick sa kanya.

"Come with me and your family will be safe," wika ni Maverick na bahagyang tinapunan ng tingin ang babae at ang anak nitong pupungas-pungas pa din sa kan'yang tabi.

Tahimik na naglakad si Uttenberg palapit sa asawa para sana magpaalam pero bago pa man siya tuluyang nakalapit ay nagliparan ang mga larawang kanina lang ay kan'yang hawak. Ang mga larawang nagpapakita ng kahihiyan sa kanilang pamilya.

"Raus aus diesem Haus. Ich schäme mich für dich. Zeig uns nicht deine Kinder, ich hasse dich!"

Bigla'y tungayaw ng babae na pinapalayas ito at sinabihang huwag nang magpapakita sa kanila dahil sa kahihiyang dala nito sa kanilang pamilya. Inilahad din nito kung gaano nito kinamuhian ang asawa dahil sa nadeskubreng para sa kanya'y kahihiyang dala sa kanila.

Sina Maverick at Brando ay nanatili lamang nakatayo at hinayaan ang dalawa na sinasabayan ng pagpalahaw ng kanilang anak.

"Honey, let me explain," tugon ni Uttenberg na akmang lalapitan ang asawa at yayakapin pero muling bumanat ang babae ng panunumbat dito.

"Du bist schamlos! Wie hast du es geschafft, uns zu täuschen? Wie hast du es geschafft, etwas Illegales zu tun und sich mit den Syndikaten zu verschwören?"

Para sa babae niloko siya ni Uttenberg at ang buong pamilya nito. Naitanong din nito sa asawa kung paano niya nagawang makipagsabwatan sa mga sindikato dahil kung tutuusin, nasa kanila na ang lahat. Ipinagkatiwala ng pamilya ng babae sa kanya ang kanilang software company dahil doon siya magaling.

"Honey, I'm sorry!" napaluhod na wika ni Uttenberg pero tinalikuran na ito ng babae na nagpupuyos pa din sa galit, akay ang kanilang anak pero bago ito tuluyang umakyat sa ikalawang palapag ng kanilang tahanan ay nilingon nito ang asawa.

"From now on, I'll consider you dead!" wika nito sa mataas na boses habang tila punyal ang mga tinging ipinukol sa asawa. "You can take him!" sabi pa nito na tinapunan ng tingin si Maverick.

Ngiting tagumpay ang iginanti ni Maverick dito at tinanguan si Brando. Alam na niyang isusuko ito ng asawa. Mas pinahalagahan nito ang ama at ang kahihiyang aanihin nila kung ilalabas niya ang pinakatago-tagong sekreto ng kanyang ama.

'What a clever decision!' Maverick thought and sneered at Uttenberg.

Mas malaking eskandalo nga naman ang mangyayari kapag ang sekreto ng ama nito ang mabubunyag. Malalagay sila sa kahihiyan at malamang ikakabagsak ng kanilang negosyo at ikawala ng kung anong meron sila sa ngayon.

Brando pulled Uttenberg up at hawak ito ng mahigpit palabas ng bahay. Naabutan nilang nakikipagtutukan ng baril ang kanilang kasamahan sa mga tauhan ni Uttenberg pero nang makitang hawak nila si Uttenberg at matiim na nakatitig sa kanila si Maverick ay walang sabing ibinaba ng mga ito ang kani-kanilang mga baril at hinayaan silang makaalis dala ang kanilang boss.

"To the hideout!"