EPISODE 12

1502 Words
Chapter 12~ Game is On "Gianna! Wake up!" rinig kong sigaw ni Jahara at niyAugyog si Gianna. Uggh! Ba't ba ang ingay niya? Wala po akong tulog kaya please lang! Have mercy on me! "Ano ba Jahara? Inaantok pa ako," nayayamot na sabi ni Gianna at nagtalukbong. Mas nilakasan ni Jahara ang pagyugyog sa kanya kaya walang choice si Gianna kundi bumangon nalang at ako naman ay nagpanggap na tulog. "Look at this! My ring is back!" masiglang sigaw niya. Ramdam ko naman ang mga matang nakatitig sa akin. Mas lalo ko pang ginalingan ang pagpapanggap ko.  "How?" naguguluhang tanong ni Gianna. Ba't ba ang lakas ng instinct ng babaeng 'to? Feeling ko kasi sa mga titig palang niya parang pinagduduhan na niya ako. "Hindi ko rin alam, basta nakita ko nalang ito na nasa study table ko," sagot ni Jahara. Wala na akong narinig na nag-uusap kaya bumangon na ako at naglakad patungong banyo na parang walang alam sa usapan nila. Pagkatapos kong magbihis kinuha ko na ang bag ko. Aalis na sana ako ngunit nakalimutan ko ang phone ko. "Where the hell is my phone?" I murmured habang naghahanap sa cabinet. Doon ko lang naalala na nahulog pala 'yon sa Dark Forest habang kinakaladkad ako ng lalaking may kadiring palad. I still can't imagine that I licked his palm. Urggh! Gross. "Saan ka pupunta Sky?" Jahara asked me. "Hindi ka pa kumakain." "Sa cafeteria ako kakain," walang ganang sabi ko at aalis na sana ng dorm nang hawakan ni Gianna ang braso ko. Nilingon ko siya habang nakakunot ang noo ko. "Thank you," mahinang sabi niya sa akin. "For what?" tanong ko na parang walang alam sa sinasabi niya. Of course they should thank me but I don't want them to know that I am the one who got the nerd's ring back. "For everything," sagot ni Gianna at binitawan ako. Umalis agad ako ng dorm at tinignan pa ang bag ko once more hoping na andito lang ang phone ko pero wala talaga eh. I have two news for today. Bad news is I lost my phone. Good news is I am still alive after pretending to know the secret. Napatingin ako sa wrist watch ko, malapit nang mag-start ang first period. So maybe hindi na ako magbe-breakfast. Hindi ko rin naman alam kung nasaan ang cafeteria'ng 'yon. Umupo ako sa isang vacant seat na malayo kina Ferrer at Cortez. Bahala silang magka-world war 3 diyan. Pinaalis ko kasi ang babaeng nakaupo dito at nakipagpalit sa kanya. At first hindi pa siya pumayag at dahil tinakot ko siya, umalis agad siya sa upuan niya. "Good morning class," the teacher greeted. Bumati naman ang mga kaklase ko sa kanya at pinaupo na kami. From my peripheral vision I can feel two pairs of eyes staring at me. Umakto akong hindi napansin ang paninitig nila. "Since tapos na tayo sa 1st chapter, let's proceed to the 2nd chapter. We'll be discussing about blah..blah.." Natulog lang ako buong klase dahil kahit kailan hindi naman ako magkaka-interest sa mga tinuturo ng mga teacher. Paulit-ulit lang kasi ang mga lessons eh, lesson pa namin 'yon sa elementary. *bell rings* Thank god nag-bell na! Dali-dali kong kinuha ang bag ko at lumabas ngunit pagbaba ko ng hagdan, Kate and some guys who have a badge on their chests na may nakatatak na 'Student Council' are there. Kate smirked at me. Ako ba ang pinuntahan nila? Hindi sana! "Capture her,"sabi ni Kate habang nakangisi sa akin. Tatakbo na sana ako paakyat ngunit may mga lalaking humarang sa akin. I'm doomed. "You can't escape Lee, I'll punish you for being in my office without me knowing. At isa pa, lagpas na sa curfew 'yon," sabi niya. I smirked. "Oh, so meaning you'll punish your pathetic lover too for being there nang lagpas sa curfew?" I asked grinning. Her eyes widen pero agad ding nawala. "W-Wala akong alam sa sinasabi mo," pagsisinungaling niya. I smirked. She's too obvious when she lies. "Really? Then why do you look so guilty?" pang-aasar ko sa kanya. She laughed na parang wala nang bukas pero hindi na ako nagtaka sa inasta niya. "Kahit ano pang sabihin mo Ms. Lee hindi mababago ang fact na nandun ka sa office ko kagabi," sagot niya at ngumiti ng mapang-asar pero hindi na ako naapektuhan. I expected that she would act like that. She's too transparent that I can read her. "Oh, but it won't change the fact too that you are a btch for stealing a ring from a poor nerd," I said with a smirk. Her eyes widened in surprise. "Tell me Miss President, what's more shameful, being in your office after curfew or stealing a ring?" "I-I never stole anything!" she shouted. Nakuha naman ng pagsigaw na iyon ang atensyon ng ilan. "She messed up with me! That nerd is a btch!" "Don't you dare lie to my face, two-faced btch," I said at hinila ang buhok niya. Some gasped at the sight but the hell I care, she insulted my nerdy roommate. "I can detect who's a liar and who's not." "That nerd just entered my office and searched through my files, and I caught her and she ran! That's when I saw a ring inside my drawer and thought it's from an admirer, so I wore it!" she shouted. I was confused. Ang sabi ni Jahara, the president is bullying her. Who's telling the truth? "I told you, don't fvcking lie to me," sabi ko at mas nilakasan ang hila sa buhok niya. She cried in agony. "Y-You can't treat the president like this!" she shouted. Nagsilapitan naman ang mga lalaki sa amin. "I don't care if you believe me or not, but I swear I'm telling the truth!" "Shut your hole, btch," I said and tried to escape from the arms of the boys. Nakahawak sila sa aking mga braso at pilit na nilalayo kay Kate.  "For hurting the president, you have to be punished!" she shouted at inayos ang magulo niyang buhok na hinila ko. I glared at her. "Do what you want to do," sagot ko sa kanya. I know that Renzo would come to me dahil una sa lahat I threatened him that once I'm in danger sasabihin ko ang sikreto nila sa lahat. Pero wala naman talaga akong alam. Hopefully, he would save me. I really hope he's there for me. Kahit maliit lang ang chance. Hindi ko namalayang ang dami na palang nanonood. Nag-init bigla ang ulo ko. They were just watching and none bothered to stop the btch from hurting my sexy body?! "Dalhin na siya dun sa P.R," sabi ni Ms. President. Wtf? Anong P.R? Prayer Room? Painting Room? P.E Room? Pota Room? Punyeta Room? Nagbulung-bulungan ang lahat. Some looked at me with pity in their eyes. Some were smirking at halatang sang-ayon sila sa ideya. Now I know why they were quiet, it's because I'm messing with the president. Damn, she doesn't deserve that position! Sisipain ko na sana ang lalaking nagbabantay sa akin but someone injected me something sa leeg at bigla na lang namanhid ang katawan ko. I can't open my mouth, move my head, feet at arms. Namanhid nga diba? "b***h," rinig kong sabi ni Kate at sinampal niya ako ng pagkalakas-lakas but I can't feel it. Ugggh! Bakit ba di ko na-notice ang injection na 'yon? I tried uttering a word but I can't. I feel so helpless, ganito ba talaga ang magiging punishment ko? Damn, I just recovered from the pain and now they'll punish me. I know I'm a sinner but hell I just don't think I deserve this. Naramdaman kong ibinagsak nila ako sa isang madilim na room. Narinig kong ini-lock ang pinto. I want to stand but I can't. s**t! Someone help me! I roamed my eyes around the room. It smells like acrylic paint, and chemicals, and an odor I can't distinguish but the smell really hurts my nose. Wala akong makita but I know I was thrown in an unpleasant room. Ito ba ang P.R? What's so special in this room na nagpatakot sa mga estudyante? Bakit masyadong madilim at masikip? "H-Help..." I uttered. I wanted to shout but I can't. I still can't move my body parts! Ang baho sa loob. Ang sikip. I can't breathe. I can't stand in places like this. This is my weakness. I can't even see a glimpse of light. Even if I shout I know no one would hear me. Nahihilo na ako. Ramdam ko ang pawis na tumutulo sa sahig. Nagsimula na akong umiyak. Umiikot na ang paligid ko. Someone please get me out of here! Nagmamakaawa ako sa inyo! Naalala ko si Ferrer. I closed my eyes. It's impossible but please... "F-Ferrer....help me." And the door suddenly opened, I closed my eyes because of the light that came outside. A figure helped me stand up. My visions were blurry but I know I'm safe now. I'm safe. Someone saved me. (end of chapter)
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD