“งืมๆ ....” ฉันงัวเงียขยี้ตาเล็กน้อยหลังจากหลับไปตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้
“ไง...” เสียงคนข้างๆ ฉันดังขึ้นทำให้ฉันลืมตามองก็เจอกับสิ่งโตที่นอนอยู่ตรงหน้า กลายเป็นว่าตอนนี้ฉันนอนหนุนแขนเขา เอาหน้าซบอกเขา และอยู่ในอ้อมกอดเขา
“กรี๊ดดดดดดดดดด!!” ฉันกรี๊ดออกมาสุดเสียงและรีบลุกออกมาจากตัวเขาทันที
“เบาๆ ห้องไม่ได้เก็บเสียงขนาดนั้น” สิงโตบอกฉันพร้อมกับลุกขึ้นนั่งมองฉันที่ดีดตัวลุกขึ้นมายืนข้างเตียง
“น...นายทำอะไรฉัน!!” ฉันถามเขาเสียงดัง
“ไม่ได้ทำอะไร....หรือว่าทำดี?” เขาพูดพร้อมกับมองมาที่ฉันด้วยรอยยิ้มแปลกๆ
“นี่นาย!!” ฉันขึงตาใส่เขาพลางยกมือขึ้นมาปิดตัวไว้
“ผมตื่นมาเห็นเธอหลับอยู่เลยไม่อยากกวน ไม่ได้ทำอะไรนอกจากนั้นเลย....” เขาบอกกับฉันแต่กลับหลบสายตาลงต่ำซะงั้น
“ง...งั้นนายออกไปได้แล้ว” ฉันชี้ไปที่ประตูห้อง
“เธอหายโกรธผมหรือยัง...” สิงโตเอ่ยถามพร้อมกับจ้องมองมาที่ฉัน
“ฉันไม่ได้โกรธนาย...” ฉั
