“ว๊าย...” ยัยคนที่ล็อคตัวฉันผลักฉันออกจากตัวทันทีก่อนจะรีบวิ่งหนีออกไป
ผลั่ก!ฉันโดนยัยเด็กนั่นผลักใส่กำแพงลวดหนามที่กั้นเขตโรงเรียนไว้แต่สิงโตก็วิ่งมากันไว้จนทำให้หลังและแขนของเขาไปครูดกับลวดหนามแทนฉัน เมื่อเห็นแบบนั้นเด็กคนอื่นก็ทยอยกันวิ่งหนีไปเพราะตกใจกับสิ่งที่เห็นเหลือไว้แค่เพียงยัยหัวหน้ากลุ่มที่หนีไปไม่ได้เพราะโดนเลโอจับไว้
“เห้ยไอ้เชี่ยสิงห์!!” มาร์ตินที่กำลังดูฮันนี่กับคริสตัลอยู่ร้องขึ้นเมื่อเห็นว่าเสื้อนักเรียนสีขาวของสิงโตเริ่มมีสีแดงซึมออกมา
“นาย....” ฉันมองหน้าเขาพร้อมกับมองไปที่แขนเสื้อเขาที่เริ่มมีเลือดซึมออกมาเยอะขึ้น
“ขอโทษที่มาช้า...” เขาพูดกับฉันเสียงเบาแล้วจ้องหน้าฉัน
“เรื่องนี้เอาไว้ก่อน นายไปหาหมอก่อนดีกว่าเลือดออกเยอะแล้วแถมลวดพวกนี้ก็ขึ้นสนิมอีกเดี๋ยวนายเป็นบาดทะยักนะ” ฉันผละออกจากตัวเขาแล้วดึงเขาให้ลุกขึ้นมา ตัวเขาที่พิงลวดหนามแทนฉันเต็มๆ ลุกออกมาเขาตัวเซเล็ก
