เราทั้งคู่เดินออกมาจากห้องเปลี่ยนชุดด้วยเครื่องแบบของพนักงานที่ร้านส่วนเสื้อผ้าของเราฉันทิ้งเข้าเครื่องอบแห้งในห้องแล้วผึ่งไว้แล้ว ตอนจะกลับค่อยกลับไปเปลี่ยนเป็นชุดเดิมชุดน่าจะแห้งพอดี ส่วนที่เรื่องที่เกิดขึ้นฉันรับปากกับคริสตัลแล้วว่าจะปิดเป็นความลับให้เพราะกลัวจะกนะทบกับความสัมพันธ์ของพวกเรา
“ขอยืมใช้ชุดพนักงานหน่อยนะ ชุดพวกฉันตากอยู่อ่ะ” ฉันเดินออกมาแล้วพูดกับเลโอซึ่งเขาก็พยักหน้ารับรู้
“คริสตัลเธอไม่เป็นไรใช่ไหม” บราวนี่วิ่งเข้ามาสวมกอดคริสตัลทันทีที่เจอหน้า
“ไม่เป็นไรๆ ฉันดีขึ้นแล้ว” คริสตัลลูบหัวบราวนี่เบาๆ แม้ในแววตาจะยังมีความเศร้าอยู่ไม่น้อยแต่สักวันคริสตัลจะต้องตัดใจได้แน่นอน
“ยัยบ้าเอ๊ย ทำเราเป็นห่วงหมด ไปๆ รีบกินข้าวกันเถอะหิวแล้ว” ฮันนี่ยีผมคริสตัลเบาๆ
“เธอยังหิวอยู่หรอฮันนี่ ตั้งแต่มายังไม่หยุดกินเลยนะ 555” บราวนี่แซว
พวกเราทั้งสี่คนเดินกลับมาที่โต๊ะเพื่อนั่งกินขนมแล
