งั้น..ฉันก็มีสิทธิ์น่ะสิ

2042 Words

เช้าวันเสาร์... ฉันตื่นมาอาบน้ำแต่งตัวเพราะวันนี้ฉันมีนัดกับตี๋เขาบอกว่ามีเรื่องอยากคุยกับฉันเลยอยากเจอตัวจริง วันนี้ฉันว่างแล้วสถานที่ที่ไปพบกันก็ไม่ได้ล่อแหลมอะไรฉันเลยตกลงยอมไปเจอเขาอีกครั้งหลังจากที่ไม่ได้เจอกันตั้งแต่ม.4 “ไปไหน?” ฉันเปิดประตูออกมาก็เจอกับเจ้ากรรมนายเวรที่กำลังจะเปิดประตูเข้าห้องตัวเอง มือของเขาถือถุงข้าวอยู่น่าจะลงไปซื้อเพิ่งขึ้นมา “ฉันมีนัดกับเพื่อนน่ะ” ฉันตอบเขา “พวกฮันนี่?” เขาเอียงคอถาม “นายจะอยากรู้ไปทำไมเนี่ย?” ฉันถามเขากลับ “อยากไปด้วย” เขาพูดขึ้นพร้อมกับจ้องมาที่ฉัน “ไม่ได้หรอก นี่เพื่อนฉันสมัยม.4 อ่ะ นายเพิ่งย้ายมาตอนม.5 ไม่รู้จักหรอกไปก็อึดอัดเปล่าๆ” ฉันบอกกับเขา “ผมไม่อึดอัด...” เขาพูดพลางปิดประตูที่เปิดอยู่ลง “ฉันนี่แหละที่อึดอัดไม่ใช่นาย อย่าตามมานะฉันอยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง” ฉันจ้องเขาเล็กน้อยก่อนจะเดินผ่านเขาลงบันไดออกมา “ริเรียทางนี้” ฉันมาถึงร

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD