Game of Pleasure Series 3: SAM WALKER

Chapter 7

"Please cancel all my appointments for this week, Katrina," pag-uutos ni Sam sa kaniyang sekretarya bago siya umalis ng opisina n'ong araw na 'yon.

Napuno ng pagtataka ang mukha ng sekretarya niya. "Lahat ng appointments n'yo, Sir? Pati na po 'yong kay Mr. Akihiro?" tukoy nito sa isa sa pinakamalaki nilang kliyente sa Japan. Tumango lang si Sam. "Pati po kay Ma'am Hillary?" Ang model na isa sa mga fling niya.

"I said, all my appointments, right?" medyo naiinis na tugon ni Sam.

Mabait siya sa mga empleyado. Pero lately ay napansin ng binata ma medyo mainitin na ang ulo niya. Daig pa niya ang babaenh naglilihi. Na may hinahanap-hanap siya na hindi niya makita. Na may gusto siyang "tikman" na hindi niya "makain-kain".

Kapagkuwan ay kinuha ni Sam ang coat at lumabas na ng opisina.

Malakas ang loob niya na hindi siputin si Mr. Akihiro dahil alam niyang pabagsak na ang negosyo nito at kumakapit na lamang sa kaniya.

Ang tungkol naman kay Hillary, tuluyan na siya nawalan ng gana sa modelo simula n'ong mapadpad siya sa Pleasure Club.

Ni hindi na nga niya ito hinaharap o kinakausap man lang.

Wala na kasing ibang laman ang isip niya kundi si "Francesca".

Hindi niya akalaing tatagal ng ilang linggo ang paghangang naramdaman niya sa dalaga. Na walang oras na hindi sumagi sa isip niya ang maganda nitong mukha at nakakabaliw na alindog.

Halos gabi-gabi nga niya itong pinapantasya. Si "Francesca" ang iniisip niya kapag nagsasarili siya o 'di kaya kapag may kaniig siyang ibang babae. Mga babaeng tila nawawalan na ng dating sa kaniya.

Na para bang wala na siyang ibang gustong pasukan kundi ang "masikip" na lagusan ni "Francesca".

Gusto ni Sam isipin na dahil sa virginity ni "Francesca" kaya hindi niya ito malimutan. Matagal-tagal na rin kasi simula n'ong makatikim siya ng isang birhen.

Pero ang hindi maipaliwanag ng binata ay kung bakit nasaktan siya n'ong sinabi sa kaniya ng dalaga na walang ibang kahulugan ang nangyari sa kanila at dahil lamang iyon sa pera. Kaya nga niya ito iniwan na lang basta-basta.

At ang ipinagtataka pa niya, hanggang ngayon ay nasa puso pa rin niya ang sakit na iyon. Ilang beses niyang sinubukang hanapin si "Francesca" pero sa tuwina ay pinipigilan niya ang sarili.

Dahil hindi sila puwede. Siguradong magiging katawa-tawa siya lahat ng mga kakilala at kaibigan kapag pinatulan niya ang isang bayarang babae.

At higit sa lahat, hindi pa kayang isipin ni Sam sa pangalawang pagkakataon ay may partikular na babae na naman ang gumugulo sa puso't isip niya.

Hindi ang katulad lang ni "Francesca" ang magpapasuko sa pagiging playboy ni Sam Walker. Hindi ito ang muling wawasak ng puso niya.

Kaya bago pa man siya mabaliw sa kakaisip kung bakit hindi ito mawala sa isip niya ay kailangan niyang magbakasyon. He needs to divert himself from being paranoid.

Kailangan niyang libangin ang sarili para kalimutan ang dalaga.

Gusto niyang lumanghap ng sariwang hangin sa probinsiya. Nang sa ganon ay mahimasmasan siya...

********""

Kanina pa naglalakad sa dalampasigan si Kimberly pero wala siyang eksaktong patutunguhan. Lumilipad ang kaniyang isip nang mga sandaling iyon.

Nalilito siya sa kaniyang sarili kung bakit sa ilang araw na panantili niya rito sa Boracay ay puro si Sam ang laman ng kaniyang isip. Nagkamali siya sa pag-aakalang makalimutan niya ang binata kapag lumayo siya sa Maynila.

Pero nagkamali si Kimberly. Dahil sa bawat araw na lumilipas ay lalo lamang lumalala ang kakaiba niyang nararamdaman para dito. Ni hindi niya maintindihan kung bakit hinahanap-hanap niya ang nangyari sa kanila noon.

Nang dahil d'on kaya natuto si Kimberly na "paligayahin" ng mag-isa ang kaniyang sarili. Kung hindi man sa kama ay sa banyo niya iyon ginagawa. Mag-isa niyang minamasahe ang kaniyang dibdib at ipinapasok ang daliri sa kaselanan niya. At sa tuwina ay nasasarapan siya habang iniisip ang malaki at mahabang sandata ni Sam na lumabas-masok noon sa p********e niya.

She hardly don't know why. Pero iisipin pa lang niya ang binata ay "nababasa" na siya... Ang baba-baba na tuloy ng tingin ni Kimberly sa sarili. Feeling niya ay daig pa niya ang isang makating babae.

Ngunit ano ang magagawa niya kung iyon ang nararamdaman at hinahanap-hanap ng katawan niya? Tao lamang siya. At lalong babae lang siya para makaramdam ng libog. Hindi siya bato. At lalong hindi ipokrita para itanggi ang pagnanasang bumabalot sa kaniyang sistema. Atleast, sa iisang lalaki lamang niya iyon naramdaman : kay Sam Walker.

"Kung kailan naman ako mawawala sa mundong ito ay saka naman ako naging 'manyakis'," tila nahihiya niyang saad sa sarili.

"Wow! Mukhang susuwertehin tayo ngayon, pre."

Napahinto si Kimberly nang marinig ang boses-lalaki. Bigla siyang kinabahan nang makita ang dalawang lalaking nakatayo sa harapan niya. Nakaamoy siya ng panganib nang mapansing lasing ang mga ito.

Nagpalinga-linga sa paligid ang dalaga at bahagya pa siyang nagulat nang malamang gabi na pala. Hindi rin niya namalayang napalayo na pala siya.

May mangilan-ngilan siyang nakikitang naliligo sa dagat. Ang iba naman ay nakatambay sa mga seaside bars. Pero sa laki ng katawan ng dalawang lalaki, siguradong tulog muna siya bago pa man siya makahingi ng saklolo.

"Huwag ka ng magtangkang sumigaw, mis byutipol," nakangising saad ng isang lalaki sa lasing na boses. "D-dahil hindi kami magdadalawang isip na patayin ka."

"Ano bang kailangan niyo sa'kin?" nangangatal ang mga labing tanong niya. "P-pera ba? Dahil wala ako n'on. Isa lang akong dukha."

"M-mamaya ka namin hoholdapin," nakangising sagot ng isa na mukhang lasing din. "P-pero sa ngayon ay dadalhin ka muna namin sa 'langit'."

Pumiksi si Kimberly nang hawakan siya ng mga ito sa magkabilang kamay. Ngunit nakaramdam siya ng takot nang tutukan siya sa tagiliran ng kung anong matulis na bagay. Para siyang nanigas sa takot.

Oo. Kahit papaano ay tanggap na niya ang nalalapit na kamatayan. Pero hindi sa ganitong karumal-dumal na paraan.

"Hubad!" pag-uutos sa kaniya ng isang lalaki nang dalhin siya ng mga ito sa batuhan at medyo tagong lugar.

Nagsimula ng lumandas ang kaniyang mga luha. Nanginginig na rin ang katawan ni Kimberly. "M-maawa po kayo sa akin..." umiiyak na pagmamakaawa niya. Subalit tinawanan lamang siya ng dalawang lalaki.

Tuluyan ng nawalan ng pag-asa si Kimberly nang maghubad ang isang lalaki, habang ang isa naman ay nakaupo sa tabi niya at tinututukan pa rin siya ng kutsilyo.

Dahil sa takot kaya lalong napaiyak na lamang ang dalaga at nagtakip ng mukha. Marahil at ito na nga ang senyales ng katapusan niya sa mundo.

Lord...please, iligtas Niyo po ako... tanging dasal ni Kimmberly.

Mukhang dininig ng Diyos ang panalangin niya. Dahil mula kung saan ay may sumigaw na lalaki. "Hoy, ano 'yan?!"

Dala marahil ng matinding pagkagulat at takot kaya biglang kumaripas ng takbo ang dalawang lalaki. Inalis ni Kimberly ang nanginginig na mga kamay na nakatakip sa mukha niya. At sa luhaang mga mata ay sinundan niya ng tingin ang pinanggalingan ng boses.

Pamilyar iyon sa kaniya. Pero dahil medyo madilim kaya hindi niya ito mamukhaan.

Imposible...anang kaniyang isip nang isang partikular na mukha ang lumantad sa harapan niya pagkalipas ng ilang sandali.

Kumunot din ang noo ng lalaki nang makita siya. Ilang segundo pa ang dumaan bago gumuhit ang rekognisyon sa guwapo nitong mukha.

"Francesca?"

Napakagat-labi si Kimberly. Hindi maaari ang nakikita niya. Pero mukhang hindi lamang siya pinaglalaruan ng kaniyang imahinasyon. Dahil ang init na nagsisimulang lumukob sa katawan niya, habang pinagmamasdan ang nakalantad na matipunong dibdib ng lalaki mula sa nakabukas na polo, ang nagpapatunay na totoo ang lahat ng ito.

"Sam..." aniya, sabay tayo at patakbong yumakap dito.