"Mag-sorry ka! Kung ayaw mong basagin ko iyang mukha mo!"
"I'm so-sorry..." tugon ni Gilbert sa mahinahong boses. At hiyang-hiya ito sa kaniyang ginawa.
"O-oo... oo... okay na!" Kinabahang niyang sagot. Dahil halo-halo ang kaniyang naramdaman sa mga sandaling iyon.
"Tayo na, Ula!" Yaya niya at hinawakan ng kamay nito at dinala sa kanilang bahay.
"Juicemilo... grabe ka pala kung magalit sir, parang tumalon ang aking kaluluwa sa sobrang bagkabigla."
"Okay ka lang ba? Hindi ka ba nasaktan?" Pag-alala niya kay Ula.
"O-opo! Maraming salamat si ha. Naku! May sugat ka sir... sandali po!" Tarantang sabi niya at halos hindi alam ang gagawin. Lalo na't matakutin ito sa dugo.
"Huwag mo na itong alalahanin, maliit lang ito."
"Kahit na sir... sugat pa rin iyan." Naghalungkat siya sa kaniyan
