ตอนที่ 2 แอบแซ่บคุณหนูข้างห้อง
829 Words
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูดังขึ้นหน้าห้องของผม เอาจริงๆ คือมาอยู่ใหม่แบบนี้ไม่น่าจะมีคนมาเคาะประตูห้องผมได้นะ ด้วยความสงสัย และจำเป็นผมเลยต้องเดินออกไปดูทั้งๆ ที่ตัวเองนุ่งผ้าขนหนูแค่ผืนเดียวเพราะอาบน้ำเสร็จมาตะกี้ ผมจึงต้องเดินไปเปิดอย่างเลี่ยงไม่ได้
อ้อลืมบอกไป ผมชื่อแฟรงค์ ปีนี้ก็ 28 ปีแล้วครับ ผมทำงานอยู่ใกล้ๆ คอนโดแห่งนี้เลยตัดสินใจซื้อเพราะว่ามันใกล้แถมสะดวก เอาจริงๆ ผมก็มีบ้านแหละแต่มันอยู่ชานเมืองผมขี้เกียจขับรถไกลเลยมาซื้อที่นี่เผื่อไว้นอนยามต้องเลิกงานดึกๆ งานผมต้องใช้ความรับผิดชอบสูงและแทบไม่มีเวลา แต่ก็แลกมาด้วยเงินเดือนที่สูงลิ่ว
เอาล่ะกลับมาที่ประตูห้องผม
ผมมองลอดตาแมวออกไปเจอเด็กสาวที่เข้าลิฟต์มาพร้อมผม เธอมายืนเก้ๆ กังๆ อยู่หน้าห้องผมทำไมกันนะ ด้วยความที่ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร เลยมีความระแวงนิดหน่อยที่จะคุยกับคนแปลกหน้า
แต่ไม่เป็นไร นี่มันก็แค่เด็กผู้หญิง เธออาจจะมาทักทายคนมาอยู่ใหม่ตามมารยาทแหละมั้ง
แอ๊ด
ผมเปิดประตูออกไปเจอกับคนตัวเล็กที่รูปร่างแบบ เอิ่ม เรียกว่าไงดีอ่ะ โคตรพ่อโคตรแม่ฟาร์มโคนม แล้วหน้าตาก็เหมือนฟ้าประทานมาชัดๆ เมื่อกี้อยู่ในลิฟต์ไม่กล้ามองเพราะเดี๋ยวกลัวโดนหาว่าโรคจิต
แต่พอมายืนประจันหน้าแบบนี้ คือแบบ
อึก ผมกลืนน้ำลายลงคอแล้วกลั้นใจถาม
"มีอะไรหรือเปล่าครับ"
เด็กสาวที่กำลังงุนงงกับการที่ผมนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเธอจ้องมองผมไม่วางตา แถมสายตายังร้อนแรงอย่างบอกไม่ถูกเล่นเอาผมแอบเขิน
"อะ เอ่อ มะ มีแมลงสาบอยู่ในห้องฉันค่ะ ไม่ทราบว่าจะเข้าไปดูให้หน่อยได้มั้ย"
เธอพูดตะกุกตะกักแล้วหลุบตาลงมองต่ำ
"งั้นรอเดี๋ยว เดี๋ยวผมไปแต่งตัวก่อน "
ผมตอบเธอแล้วกำลังจะเอี้ยวตัวเข้าห้อง
"ขืนรอคุณแต่งตัวมันได้บินไปซ่อนแน่ๆ เลยค่ะ เพราะฉะนั้นคุณเข้าไปจัดการมันก่อนนะคะ มันอยู่ตรงอ่างล้างหน้าที่ห้องน้ำ เดี๋ยวฉันเข้าไปรอในห้องคุณ"
เฮ้ย ผมตกใจกับสิ่งที่เธอพูดออกมามาก
แต่คิดไปคิดมาว่าไม่น่าจะมีเจตนาร้ายอะไร ถ้าจะมาขโมยของก็คงไม่ใช่ เพราะยัยนี่ใส่แบรนด์เนมทั้งตัวไม่ได้อดอยากขนาดนั้น ผมไม่ได้สงสัยไปมากกว่านั้นเลยปล่อยให้เธอเดินสวนเข้าไปในห้องของตัวเองและตัวผมก็เข้าไปหาแมลงสาบในห้องเธอ
ทำให้มันจบๆ ไปซะ ผมคิดแค่นั้นจริงๆ
.
.
"เป็นไงบ้างคะ มันตายหรือยัง"
เด็กสาวเอ่ยตาตื่นที่เห็นผมเดินกลับเข้ามาในห้อง
"ไม่เห็นมีแมลงสาบสักตัวเลยครับ คุณตาฝาดหรือเปล่า"
ผมตอบไปหน้าตาย ก็มันหาไม่เจออ่ะ
"แบบนั้นมันต้องแอบซ่อนอยู่ตรงไหนสักที่แล้วกลางคืนต้องออกมาหยุมหัวฉันแน่ๆค่ะ เพราะงั้นให้ฉันอยู่ห้องคุณไปก่อนนะคะ"
"เฮ้ย ไม่ได้ดิ นี่มันห้องชายโสดนะ แล้วแมลงสาบก็ไม่ใช่นางร้ายในละคร มันจะมาหยุมหัวคุณได้ยังไง"
ผมพูดขึ้นมาเบาๆ ดูเหมือนเธอจะพอใจกับการแสดงออกของผมมาก อาการยิ้มกริ่มของเธอนั่นน่ารักมากเชียว
"โสด ก็ไม่มีปัญหาอะไรนี่คะ ให้ฉันอยู่ตรงนี้ไม่เห็นเป็นไรเลย"
อ่อย ยัยนี่กำลังอ่อยผมชัดๆ ดูจากอาการดีใจที่ผมพูดคำว่าโสดขึ้นมานั่นแล้ว แล้วไอ้แมลงสาบนั่นก็ข้ออ้างสินะ เธอยิ้มกริ่มอีกครั้งให้ผมที่กำลังหน้าเหวอจับต้นชนปลายไม่ถูก
"นี่คุณ มาอยู่ห้องผู้ชายแบบนี้กลางค่ำกลางคืน รู้มั้ยว่าจะเจอกับอะไร "
ผมขู่ลองเชิงไปหน่อยหนึ่ง แทนที่จะกลัวยัยนี่กลับยิ้มหน้าระรื่น ทำให้คำถามในหัวของผมมันหาคำตอบได้เอง ว่าเด็กนี่กำลังมายั่วผมอยู่
"ก็อยากรู้เหมือนกันค่ะ ว่าจะเจออะไร"
เธอยิ้มร้ายส่งมาให้ผม แล้วเดินเข้ามาประชิดตัวผมที่มีแค่ผ้าขนหนูตัวเดียวพันรอบเอว
ร้ายมาก
จะเย็*ให้ร้องขอชีวิตเลยคอยดู
.
.
ชื่อแซ่ยังไม่ถามกันเลยจะเยกันซะแล้วลูกๆฉัน
ชอบก็เก็บเข้าชั้นไว้นะคะ จะอัพให้จบภายใน 1-2 วันนี้ค่ะ
เรื่องนี้แต่งสดไม่มีสต๊อกนะคะ อาจตัดจบแบบหน้าด้านๆ ทำไจไว้ก่อนนะคะ
รักนะคะคนดีของไรท์ ขอบคุณที่อ่านค่ะ
- Writer
