ทางเฉิงจี้หยวนไม่รู้เลยว่าตอนนี้หลี่อิงอิงมโนไปไกลแล้ว ตัวเขาเองยังคงทำงานในคอมมูนเหมือนเดิม นี่ก็ใกล้จะได้เวลาเลิกงาน เขาถามเวลากับหลงจื่อทุกสามสิบนาที จนหลงจื่ออดที่จะถามไม่ได้
“พี่จี้หยวนดูเวลาตลอดแบบนี้ ทำไมพี่ไม่บอกเธอไปล่ะครับว่าพี่คือใคร”
“ยังไม่ถึงเวลา ให้เธอคิดว่าฉันเป็นเพียงแค่คนทำงานในคอมมูนแบบนี้นะดีแล้ว และให้คิดว่าคุณเฉิงคือคุณคนใจดีก็พอ แต่ถ้าหากถึงเวลาเมื่อไหร่ฉันจะบอกด้วยตัวเอง”
เฉิงจี้หยวนคิดว่าอยู่แบบนี้ไปก่อน ในเมื่อปัญหาของเขายังไม่จบสิ้น เขาไม่อยากให้ใครรู้ว่าของสำคัญเขาเป็นใคร เขาไม่อยากให้พวกมันเอาเธอมาต่อรอง หากอยู่แบบนี้เขายังคงปกป้องเธอได้ แต่ถ้าเขาเปิดตัวเมื่อไหร่ นั่นคือปัญหาตามมาไม่จบไม่สิ้น
“แล้วแต่พี่ก็แล้วกันครับ ถ้าเธอมารู้ทีหลังว่าพี่ปิดบังแล้วโกรธขึ้นมาก็ตัวใครตัวมันนะพี่ ผมได้เตือนแล้ว แต่ว่าก็ว่านะ เธอทำอาหารอร่อยมาก นี่เพียงแค่อาหารธรรมดา ไม่รู้
