เทียนษา
“คุณ?” ฉันเรียกคนตรงหน้าออกไปด้วยความแปลกใจที่เห็นสภาพเขา ก่อนหน้านี้ที่ฉันส่องตาแมวแล้วเห็นเขาฉันก็แปลกใจมากพอแล้ว แต่ยิ่งเปิดประตูมาแล้วเห็นสภาพของเขาที่ดูเหมือนกับไปมีเรื่องมา มันยิ่งทำให้ฉันทั้งแปลกใจและตกใจมากกว่าเดิม
“ฉันขอเข้าไปหลบข้างในแป๊บนะ” เขาพูดขึ้นก่อนจะพาตัวเองเข้ามาในห้องของฉันโดยที่ฉันยังไม่ได้อนุญาต ทำให้ฉันต้องปิดประตูก่อนจะเดินตามเขาเข้าไปข้างใน
“หลบอะไรคะ แล้วคุณไปทำอะไรมา” ฉันถามขึ้นอย่างไม่เข้าใจ
“ฉันมีเรื่องมานะสิ ฉันเลยต้องขับรถหนีมา” เขาตอบกลับด้วยท่าทางเหนื่อย ๆ
“แล้วทำไมคุณต้องมาที่นี่คะ ทำไมคุณไม่ไปโรงพัก” ฉันถามออกไปอีกครั้ง มาหลบที่นี่แล้วถ้าพวกเขาตามมาเจอล่ะ
“แจ้งความอะไรไร้สาระ มันเป็นเรื่องปกติของผู้ชายไหมล่ะ” เขาตอบกลับมาอย่างไม่ใช่เรื่องใหญ่
“ไร้สาระตรงไหนคะ มันเป็นสิ่งที่ควรทำอยู่แล้ว” ฉันเถียงกลับไป
“แค่คดีทำร้ายร่างกายแจ้งไปก็ไม่มีอะ
