-Ne oluyor çabuk dökül. İçeride yaptığın neydi?
Bir açıklama bekliyordu. Bir anda sevgi yumağına dönmeyeceğine göre bir planı olduğu belliydi. Kalbini bu kadar zorlamasına gerek var mıydı? Bu yalana bile sevinemiyordu.
Masal sinirli bakışları görünce biraz sakinleşsin diye "Sana önceden söylemeliydim."dedi. Sabırsız bakışlar bir an önce asıl konuya gel diyordu. Ondan bir şey saklayamayacağını biliyordu. Yaptığını hemen anlardı. Bu kadar tanınmak iyi miydi? Ya da bu da sevgiyle alakası var mıydı? Bu aralar her şeyde bunu sorguladığı için beyni yanmak üzereydi. İnsanlar bu karmaşayı nasıl çözüyorlardı?
-Masal!
Yerinde sıçradığında "Beni korkutup durma!" diye bağırdı.
-Sen ve korkmak pek inandırıcı durmuyor.
Bu dediğine birazcık kırılırken "Bende insanım." dedi. Her zaman takmayan biri
