Ersin üstüne başına çeki düzen verdikten sonra çalışanlarına haber verip dışarı çıktı. Birkaç dakika sonra da Başak gelince arabasına yaklaştı. Ufacık boyu ile pedallara ulaşması da ayrı bir başarıydı. Camı açınca eğilip içeri baktı.
-Selam.
-İçeri girebilirsin. Davet mi bekliyorsun?
Sivri dili artık hoşuna gittiği için gülümsedi. Günün motivasyonu gibi bir şeydi.
Başak ise neden durmadan sırıttığını anlamadığı için "Artık binecek misin?" diye tekrar etti.
-Ben binmeyeceğim. Sen inip benimle geleceksin.
Küçük yüzünde ki ifade o kadar tatlıydı ki avucunun içine alıp sıkabilirdi. Koca elinin içinde kaybolacağı kesindi. Tabi anında bağıracağını bildiği için daha çok yapma isteği uyandırıyordu.
-Ersin abi!!
Kurduğu güzel hayalin içine eden yine o ufaklıktı. Bana abi deme dese, neden di
