“เธอมองฉันแบบนี้หมายความว่ายังไง วรรณรดา ฉันถามเธอ พูดมา!”
แค่เสียงเรียกชื่อของเธอก็ทำให้สะท้านไปทั้งร่าง แต่ก็ต้องแข็งใจจ้องตอบไม่ลดละ เพราะตั้งแต่เกิดมาจนจำความได้ ไม่เคยสักครั้งที่ใครจะเรียกเธอด้วยน้ำเสียงเข่นเขี้ยวขนาดนั้น เธอไปแล่เนื้อเถือหนังเขาหรือ ก็เปล่าเลย อย่างนั้นเขาจะเกลียดอะไรเธอนักหนา เรื่องพินัยกรรมนั่นเหรอที่ทำให้เขาเกลียดเธอเข้าไส้ ทั้งๆ ที่นี่คือการพบกันครั้งแรก
“ฉันถามเธอวรรณรดา ว่ามองฉันด้วยสายตาแบบนั้น เธอหมายความว่ายังไง”
ธีรดนย์ย้ำคำถามเมื่อวรรณรดาไม่ตอบ แต่ดวงตาถือดีปนเยาะเย้ยบางอย่างในตัวเขานั้นก็ยังมองตอบไม่ลดละ ไม่เคยมีใครใช้สายตาแบบนี้มองเขามาก่อน แล้วเธอที่เป็นเพียงหลานสาวของแม่เลี้ยงที่ใช้เล่ห์กลให้พ่อเขายกทรัพย์สมบัติให้ ถือดียังไงมาใช้สายตาแบบนั้นมองเขา
“ก็แล้วแต่คุณชายจะคิดค่ะ ฉันขอตัวก่อน”
“ถ้าฉ
