จากทรวงอกเรื่อยไปตามลิ้นปี่ สีข้าง จนมาถึงหน้าท้องแบนราบ ที่มีรอยบุ๋มขนาดเล็กน่ารัก และคุณชายก็ไม่ผ่านไปดื้อๆ เพราะปลายลิ้นที่ชอนลึกเข้าไปหา นั่นทำให้วรรณรดากรีดร้องดิ้นพล่านเพราะเสียวมากขึ้นไปอีก
“อื้อ... คุณชาย... โอว... อื้อ...”
ดวงตากลมโตของวรรณรดาเปิดขึ้นมองเห็นเพดานห้องที่มีโคมไฟระย้าอยู่ด้านบน สั่นไปทั้งร่าง เพราะในยามนี้เธอเหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่น แต่ควบคุมตัวเองไม่ได้เลย ใจหนึ่งร้องสั่งให้ห้ามเขาพร้อมดิ้นรนผลักไสการคุกคามจากคุณชายธีรดนย์ แต่อีกใจของเธอก็ไร้เรี่ยวแรง เพราะสิ่งที่เขากระทำต่อร่างกายเธอนี้ ‘ความสุข’ นั่นคือสิ่งที่ได้รับ
ใบหน้าได้ส่ายว่าไม่ ปากก็ร่ำร้องหวังว่าเขาจะปลดปล่อยให้เธอเป็นอิสระ แต่ไม่เลย เขากลับทำให้เธอทุรนทุรายโดยการแอ่นเนื้อตัวเข้าหาเขามากขึ้นอีก เมื่อริมฝีปากร้อนๆ พร้อมใบหน้าหล่อเหลานั้นเคลื่อนลงต่ำ เขาทำให้เธออยากจ
