พึบ...
เสียงร่างบางไร้เรี่ยวแรงล้มตัวลงนอนบนเตียงขนาดพอดีในห้องนอนคอนโดเล็กที่ตัวเองเช่าอาศัยอยู่ด้วยท่าทีอ่อนแรง แค่เธอหอบสังขารที่แสนบอบช้ำของตัวเองกลับมาที่คอนโดได้ก็ถือว่าเก่งมากแล้ว เพราะตลอดทางในการกลับคอนโดนั้นมันไม่ง่ายเอาซะเลยกับสภาพของเธอที่ขาสั่นจนแทบเดินไม่ไหว
"มึงมันใจร้าย..." ริมฝีปากบางเอ่ยออกมาเสียงสั่นด้วยความอดรู้สึกกับสิ่งที่ชายหนุ่มทำกับเธอไม่ได้ เขาทำรุนแรงกับเธอจนเธอแทบเดินไม่ไหวแล้วยังจะไล่เธอกลับมาอย่างไร้ค่าไม่เพียงเท่านั้นเขายังโยนเงินให้ด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยาม
"...มึงต้องทำกับกูขนาดนี้เลยเหรอเอเดน ต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ" หญิงสาวยังคงเอ่ยออกมาด้วยสีหน้าตัดพ้อไปกับหลายๆสิ่งก่อนจะค่อยๆเลื่อนสายตาไปมองยังร่างกายของตัวเองที่เต็มไปด้วยร่องรอยการกระทำที่แสนป่าเถื่อนของร่างสูงที่ทำไว้
"..." ดวงตากลมเฉี่ยวก็นิ่งมองสภาพตัวเองที่แทบดูไม่ได้ ส่วนด้านในไม่ต้องพูดถึง มันแสบ
