"โอเคหรือเปล่าครับวิ" เสียงเชนหันไปเอ่ยถามหญิงสาวที่เอาแต่นั่งนิ่งมองตามแผ่นหลังชายหนุ่มที่เดินออกไปด้วยความเป็นห่วง
"..." วิเวียนก็นั่งนิ่งไม่ตอบโดยในขณะนั้นเองก็มีเสียงฝีเท้าของใครบางคนเดินเข้ามาในห้อง
"ทำได้ดี" ดาวิกาเดินเข้ามาเอ่ยบอกหญิงสาวกับชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนเตียงด้วยความพอใจก่อนจะหยิบซองเงินจำนวนหนึ่งโยนไปให้เชนที่นั่งอยู่
พึบ มือหนาก็รับเงินนั้นด้วยความดีใจเพราะเงินก้อนนี้จะเป็นก้อนที่ช่วยเขาให้หลุดพ้นออกจากการตามล่าจากเจ้าหนี้การพนันได้ ผิดกับร่างบางอีกคนที่เอาแต่นั่งนิ่งเงียบไม่พูดหรือเอ่ยอะไรออกมา ดาวิกาก็ยืนนิ่งมองอดีตแฟนของลูกชายด้วยท่าทีเรียบนิ่ง
"ในเมื่อเธอทำมันแล้ว ฉันก็จะรักษาคำพูด"
"ค่ะ"
"หวังว่าเราจะไม่ได้เจอกันอีกนะ" พูดจบ ดาวิกาก็หมุนตัวเดินออกไปทำให้วิเวียนที่นั่งอยู่ในชุดเกาะอกผ้าห่มปกปิดอยู่ลุกขึ้นจากเตียงนุ่มไปหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่เช่นเดิม เชนเองก็มองกา
