Tempting Don Julio

Chapter 01: Suavemente, Don Julio

CHAPTER 01: Suavemente, Don Julio

VICTORIA’S P. O. V.

Nakaupo ako sa tapat ng aking vanity. It was a mess. Nagkalat ang mga pinaggamitan kong mga makeup and skin care. I forgot to close the lid of my conealer, but why would I worry? All these beautification is made for him. I need to be perfect for this night. Dahil ngayong gabi, kikitain ko na ng opisyal at pormal ang pamilya niya. Ang pamilya ni Don Julio.

Tumayo ako at pinaraan ng mabilisang sulyap ang aking kabuuan. Mula ulo hanggang paa, pinaghandaan ko. Rose-gold over the knee gladiator heels ang suot ko. Wearing the Versace silk dress in the color champagne paired with a pink Birkin bag from Hermès. All of these coming from him. My boyfriend, Julio Hernandez.

Umikot pa ako ng huling beses at napangiti sa sobrang saya. I never knew someone would take someone like me seriously. Living as a transgender in modern times is not a smooth sail. Lots of services are being deprived because of our sexuality and gender orientation.

Gamit ang aking kanang daliri, kinuha ko ang highlighter palette at nilagyan ang aking collar bone at sa aking cleavage. The more shiny it goes, the more glowing the night will be. Hay. I need to calm myself. Hindi naman ako kinakabahan pero hindi ako mapakali.

What if hindi ako magustuhan ng anak ni Julio?

What if hindi kami magkatuluyan talaga ni Julio hanggang dulo?

Baka isipin ng anak ni Julio na ginawa ko ang ama niya na sugar daddy.

Well, to start of, Don Julio is twenty years older than me. Basically, Don Julio is fourty-three years old. While I on the other hand is twenty-three. Uunahan ko na kayo. Oo. Age doesn’t matter. Tumibok ang puso ko. Ang bawat pintig nito ay tinatawag ang pangalang “Julio,”

Kahit may agwat ang aming edad, hindi ko nakikita ito na hadlang upang mahalin siya. Well, bonus na ang looks niya—I mean, ‘wag na tayong maglokohan pa. Sa edad niyang kwarenta-itres, hindi mo mababakasan ang sinyales ng pagtanda sa kaniya.

Literally, his features were frozen to how he was before. Don Julio still carries charisma, his oozing s*x appeal, and most of all, Don Julio is suavemente. Para siyang bampira. Ang kaniyang kagwapuhan ay walang kakupaskupas. At ang kaniyang katawan ay kaya pa akong dalhin papunta sa ikapitong glorya.

Mabait si Don Julio. Likas sa kaniya ang maging matulungin. May charity siyang pinopondahan para sa mga batang lansangan. He is a prominent business tycoon at the age of twenty. He dropped out of school due to poverty, but look at him now, tinitingala na ng karamihan.

One thing that I like about a man is hard working. Sometimes figurative but most of all, literal.

Naupo ako sa aking kama na kulay barbie pink. Yes, I love pink—all the shades of ‘em, but not the neon one. Masyadong masakit sa mata. Don Julio is so generous, he spoils me a lot. I love the fact that he loves me pero as much as possible gusto kong umiwas sa mga chismis ng tao.

Even though their tales are not close to the truth, I still don’t want their mouth blabbering about me. I am Victoria Cadel. A transgender woman. Pre-operated. But I am independent. Bago ko nakilala si Don Julio ay meron na ako ng mga bagay na gusto at kinakailangan ko.

Am I rich? Of course, not! I am contented and that’s what makes me rich.

In life, even if you have all the diamonds and fortune in the world, and if you can’t find contentment, you’ll see yourself being lonely and displeased.

When the clock ticks exactly seven in the evening, I heard a knock on the door. Tumayo ako at inayos ang aking suot. Dala-dala ko ang aking pink Birkin bag. To have a quick bag raid, the inside of my pink Birkin is my pink stun gun—just in case I’m in trouble, a mirror, lipstick, my favorite perfume, and of course, alcohol.

Pagbukas ko ng pinto ay abot tenga ang aking ngiti. “Don Julio,” nahihiya kong saad. Hinawi ko ang aking imaginary bangs kahit naka half-up space bun ako. Hinawakan niya ako sa bewang at hinila papalapit sa kaniya.

“Damn. You looked so fine, darling,” pinagdigkit niya ang aming noo. Napapikit ako ng lumapat ang kaniyang chapped na labi sa aking pointed na ilong. Amoy ko mula sa kaniyang hininga ang pinaghalong nicotine at mint scented na mouthwash niya.

“Thank you, Don Julio,” pikit-mata kong bulong sa kaniya. Gamit ang aking labi ay binasa ko ang natuyot na sa kaniya. Unti-unti ng bumaba ang halik niya patungo sa aking leeg. Minulat ko ang aking mga mata at mahinang natawa. “Don Julio, we better not do it this time, do you think so? Kikitain ko pa ng opisyal ang nag-iisang anak mo, ‘di ba?” ang kaniyang kamay ay lumakbay hanggang sa natagpuan ang aking pang-up. Nilamas niya ito. Nabigla ako kasabay ng aking pagsinghap.

Nakikiliti ako sa kaniyang balbas na tumatama sa aking leeg habang hinahalikan niya. “D-Don Julio,” ang aking sambit. Tao lang din ako, nadadala sa tukso. Hindi ko maiwasang masarapan sa kaniyang ginagawa. Kagat labi akong napakapit ng mahigpit sa magkabilaang balikat niya bago ko siya tinulak papalayo.

Habol-habol ko ang aking hininga. Nagtama ang aming paningin. His chartreuse-green eyes are glowing, flickered with lust. Malawak ang kaniyang ngisi. Tiningnan ko ang aking leeg upang hindi ako lalong madala pa sa tukso. Nawawala ako sa tamang pag-iisip sa tuwing nagtatama ang aming mga mata.

Jesus! Nag-iwan ng pulang marka ang kaniyang ginawa sa aking leeg. “Can’t help it. I want to eat you up like a cannibal. I’ll savor every ounce of you, Victoria,” erotiko niyang saad. Inayos ko ang aking damit sa likod na may kaunting lukot sanhi ng paglakbay ng pilyong kamay ni Don Julio.

“Hindi ko alam na gusto mo pala akong kainin ng buo, Don Julio,” natawa siya. “Anyway, I need to cover the redness you placed on me,” tinuro ko ang parte ng aking leeg na ginawan niya chikinini.  

“Why need to cover? Masama bang markahan ang pag-aari ko na? Hindi nga ako nagrereklamo kapag ikaw ang nag-iwan sa akin ng chikinini. Ibabandera ko pa nga sa mga kapwa ko businessmaneh ,” buong kumpiyansa niyang tugon at ipinasok ang kaniyang kamay sa bulsa ng slocks niya. Namula ang aking mukha sa sobrang pagkahiya. Minsan, hindi minsan kung hindi parating walang preno ang bibig ni Don Julio.