PAHIRAM NG ASAWA MO

CHAPTER 2

"Anak bakit basang-basa ka? Bakit ganyan ang itsura mo para kang hinahabol?" tanong ng kanyang ama.

"Papa me-meron akong nakita eh. Halika papa puntahan natin baka buhay pa iyon." saad niya habang hinihingal.

"Halika na puntahan natin." saad ng ama niya at nagmadaling sumumod kay Savanna.

Nang makita nila ang lalaki ay meron pa itong pulso kaya madali nilang sinakay sa kanilang saskayan at'dinala nila sa malapit na ospital. Lumipas ang ilang buwan ay tuluyang naghilom ang mga sugat na lalaki at nakakausap na nila ito ng maayos. Nang tanungin nila kung ano ang pangalan nito ay tinitigan lang niya si Savanna, at umiiling wala siyang maalala kung saan siya nakatira at kung ano ang pangalan niya.

"Sir, kahit pangalan mo lang sana maalala mo para alam namin kung saan ka namin ihahatid." Seryosong wika ni Savanna.

"I'm sorry pero hindi ko talaga alam kung ano ako at kung sino ako, wala akong maalala." malungkot na saad ng lalaki.

"Savanna anak, huwag na nating pilitin ang sabi ng doctor kailangang huwag nating pilitin na ipaalala sa kanya kung sino siya. Sa ngayon tayo na muna ang magbigay ng pangalan sa kaniya pansamantala." Seryosong saad ng ama ni Savanna na si Eduardo.

"Sir, tawagin muna kita sa pangalang Sherwin pansamantala lang naman hanggang sa bumalik ang memory mo." Seryosong wika ni Eduardo.

"Maraming salamat po sir, napakabuti niyo po, kasi tinulungan niyo ako kahit wala kayong alam tungkol sa pagkatao ko." Nakangiting wika ni Sherwin, habang nakatitig kay Savanna.

"Siya nga pala ang anak ko si Savanna. Nag-iisang anak ko lang siya kaya medyo spoiled sa akin. Saka nag-aaral pa lang iyan ng kolehiyo at siya na rin ang katulong ko sa pagpatakbo ng aming business."

"Papa, mauna na ako late na po ako sa klase ko." Wika ni Savanna at nagmamadaling umalis.

Paglabas ni Savanna sa kuwarto ni Sherwin ay hinawakan niya ang kanyang dibdib at sumilay ang ngiti sa kanyang labi. Malayo ang agwat ng edad nila ni Sherwin 28 years old na si Sherwin samantalang 20 years old pa lang si Savanna. Sa unang pagkakataon ay nakaramdam siya ng kilig sa lalaki. Pagkatapos ng kanyang klase ay dumiretso siyang umuwi sa bahay dahil gusto niyang ipagluto ng masarap na pagkain si Sherwin, at dalhin niya sa ospital. Pero nagulat siya nang pagpasok niya sa kanyang kuwarto ay bumungad ang mukha ni Sherwin sa harapan niya.

"Sher— Sherwin anong ginagawa mo rito sa kuwarto ko?" nagtatakang tanong ni Savanna habang hawak niya ang kaniyang dibdib sa sobrang takot.

"I'm sorry Savanna kung nagulat kita dito kasi ako tinuro ng papa mo." Saad nito habang nakatitig kay Savanna.

Mabuti na lang dumating ang papa niya at sinabi nitong si Sherwin sa kanyang silid ay lumipat muna siya sa kabilang kuwarto. Kumunot ang noo ni Savanna hindi siya makapaniwalang masipa siya sa sarili niyang kuwarto.

"Papa, bakit? Baka nakalimutan niyo po na ako ang unica ija mo pagkatapos sipain niyo ako sa sarili kong kuwarto! hindi puwede sa akin 'yan papa." galit na wika ni Savanna, pero ngumiti lang ang kaniyang ama at tinalikuran silang dalawa ni Sherwin. Hindi makatingin si Sherwin sa dalaga, dahil nakita n'yang galit na galit ito sa kanya. Lumapit si Savanna sa kanya at tinitigan niya ito sa mukha, pero ayaw tumingin sa kanya ang binata kaya hinawakan niya ang baba nito at pinaharap sa kanya.

"Bakit ayaw mo akong tingnan? Nahihiya ka dahil ako ang anak pero ako ang pinalayas sa sarili kong kuwarto?" galit niyang saad sa binata pero nang titigan siya nito ay biglang nawawala ang kaniyang galit at parang binuhusan siya ng mainit na tubig sa sobrang init ng mukha niya. Hindi siya makapagsalita nag-enjoy siyang pagmasdan ang namumulang labi ni Sherwin hindi niya namalayang nilapit niya ang kaniyang nguso sa lalaki para halikan ito pero nagulat siya nang umiwas si Sherwin at tumalikod ito sa kanya. Namula ang mukha niya sa sobrang hiya kung nagkataong naghalikan silang dalawa ay first kiss niya sana iyon. Tinakpan niya ang kanyang mukha at mabilis na kumaripas ng takbo palabas ng kuwarto. Naiwang nakangiti si Sherwin hindi niya akalaing sa kabila ng sobrang tapang ni Savanna ay lumambot ito sa kanya. Alam niyanga may gusto ang dalaga sa kanya pero ayaw niya itong pagsamantalahan lalo na at meron siyang amnesia iniisip niya na baka meron siyang asawa at mga anak kaya kailangang iwasan niya ang dalaga.

Samantalang si Vanessa naman ay walang tigil sa paglalasing hindi niya matanggap na wala na si Marcos ang akala ng lahat ay patay na ito dahil hindi na nila natagpuan ang katawan nito maliban sa piloto ay bangkay na nila itong nakita. Ang sabi ng mga pulis siguradong patay na si Marcos napadpad lang siguro kung saan-saan ang bangkay nito. Ang buong akala ni Vanessa ay maikasal na siya kay Marcos pag-uwi nito pero hindi pala dahil patay na ito. Parang mabaliw siya sa kakaisip hindi na siya pumasok sa ospital at mas pinag ukulan niya ng pansin ang pag inom niya. Nagulat siya nang may biglang dumating sa kanyang condo at binawi ang bote ng wine na kanyang tinutungga.

"Vanessa ano ba ang ginagawa mo sa buhay mo? Si Marcos lang ang namatay hindi ikaw! Magbihis ka at pumasok ka sa ospital!" Galit na saad ni Mateo

"Mateo pabayaan mo na lang ako! Ayoko ng mabuhay eh, hindi ko matanggap na iniwan na ako ni Marcos!" Sigaw ni Vanessa habang humagulgol ng iyak.

"Vanessa puwede bang tumayo ka na diyan? Halika maligo ka na ayusin mo ang sarili mo huwag mong hayaang malunod ka sa alak hindi lang siguro si Marcos ang lalaki para sa 'yo."

"Sino Mateo ikaw ba? Alam kong mahal mo ako pero magkaibigan lang tayo si Marcos ang mahal ko at sa kanya lang umiikot ang mundo ko." Seryosong wika ni Vanessa.

"Vanessa naiintindihan naman kita eh, kahit masakit tinanggap ko ang katotohanang hanggang kaibigan mo lang ako. Pero hayaan mo na lang na mahalin kita sa paraang gusto ko." malungkot na wika ni Mateo habang hinahaplos niya ang mukha ni Vanessa.

"Halika na maligo ka na." binuhat ni Mateo si Vanessa sa banyo nito hinubaran niya ito ng damit at pinaandar niya ang shower. Nagulat siya nang naghubad ni Vanessa ang underwear at lumantad sa harapan iya ang p********e nito.

"Mahal mo ako Mateo 'di ba? Angkinin mo ako please Mateo mahal na mahal ko si Marcos tulungan mo akong kalimutan siya. Paligayahin mo ako tulad ng ginawa sa akin ni Marcos kainin mo ako Mateo gusto kong maramdaman ang pagmamahal mo." saad ni Vanessa habang hinahaplos niya ang dibdib ng binata.

"Vanessa lasing ka lang huwag mong gawin 'to sa sarili mo saka ko na gawin ang hiniingi mo sa akin kapag ako na ang gusto ng puso mo pero sa ngayong si Marcos pa ang laman niyan huwag mo akong ilagay sa posisyon na masasaktan lang ako." Mahinahong saad ni Mateo pero mapangahas si Vanessa siniil niya ng halik sa labi ang binata dinikit niya ito sa dingding at mapangahas niyang pinasok ang dila niya sa bibig nito. Bumaba ang mga halik niya sa leeg ng binata binaba niya ang suot na pants ni Mateo at agad siyang lumuhod mabilis niyang sinubo ang ari nito. Walang magawa ang lalaki dahil nagustuhan niya ang ginawa sa kanya ni Vanessa sarap na sarap siya sa ginawang pagkain nito sa ari niya. Hinawakan pa niya ang buhok ng dalaga at sinubsob niya sa kaniyang matigas na p*********i habang tumitirik ang mga mata niya sa sobrang sarap.

"Vanessa. . ." Ungol niya sabay sobsob sa mukha ng dalaga sa ari niya. Mas ginaganahan pa siya nang tumayo si Vanessa at humarap sa kaniya habang pinaglaruan nito ang sariling s**o binuka ni Vanessa ang kanyang mga hita at hinawakan niya ang ari ng binata siya na mismo ang nagpasok sa ari nito sa kaniyang p********e. Hindi makapaniwala si Mateo sa ginawa ni Vanessa pero ini enjoy niya lang dahil aminado siyang sabik na sabik din niyang makasex si Vanessa. Ang galing magdala ni Vanessa sa s*x tumirik pa ang mga mata niya sa bawat pagsagad ni Vanessa sabay ng malakas nitong mga ungol habang abala ang mga kamay niya sa paghaplos sa mabalbon na katawan ni Mateo. Hanggang sa nilabasan na silang pareho halos kagatin ni Vanessa nag leeg ni Mateo sa sarap nararamdaman niya.

"Mateo masarap ba? Sa sunod kong gusto kong gawin to sayo wag mo kaong tanggihan. Magkaibigan tayo kaya dapat lang na pagbigyan mo ako namimiss ko si Marcos hayaan mong sa iyo ko gawin ang mga ginagawa namin noong buhay pa siya." Saad niya kay Mateo sabay halik sa labi ng binata.

"Vanessa kung masaya ka sa ginagawa natin ngayon hayaan mong paligayahin kita, kahit anong oras mo gusto. Mahal na mahal kita, lahat gawin ko mapaligaya lang kita." Wika ni Mateo kay Vanessa.