Chapter 6 อยากโดนดูด...

1217 Words

สถิตคุณกลับไปเรียนแล้ว... เขาซื้อข้าวจากโรงอาหารมานั่งกินด้วยกัน จนกริ่งเข้าเรียนดังจึงจูบลาแล้วกลับออกไปทั้งๆ ที่ดวงตาคมยังมองหล่อนอย่างหวานเชื่อม ทิ้งให้กฤติยานั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่บนเตียงพยาบาลตามลำพัง หญิงสาวมองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นนกน้อยบินมาจู๋จี๋กันที่ต้นไม้ด้านนอก ก็ยิ่งยิ้มแก้มปริด้วยความสุขสมอิ่มเอม ทั้งรสสัมผัสของร่างกายและจิตใจที่เฝ้าแต่รักเขา...สถิตคุณ ตริ๊ง! หญิงสาวสะดุ้ง หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดอ่านข้อความ จึงเห็นว่าหวันยิหวาส่งไลน์มาถาม หวันยิหวา : เป็นยังไงบ้าง แผนการสำเร็จมั้ย กฤติยาอมยิ้ม กดสติ๊กเกอร์เขินอายตอบไป อีกฝ่ายกรี๊ดกร๊าดส่งข้อความมาถามรายละเอียดยกใหญ่ แหม! จะให้เล่าอะไรล่ะ เด็กสาวใสๆ แบบหวันยิหวาไม่เข้าใจรายละเอียดหรอก ของแบบนี้...ต้องได้รู้สึก สัมผัส ด้วยตัวเอง “อ้าว กฤติยา” เสียงใสทักมาจากหน้าห้องพยาบาล เมื่อหญิงสาวหันมองไปจึงเห็นอาจารย์ประจำห้องพยาบาลเปิดประตูเข้ามาพอดี “เป็นยังไงบ้าง เดี๋ยวคาบต่อไปอาจารย์มีสอนห้องเธอ กลับไปเรียนพร้อมกันไหวมั้ยจ๊ะ” กฤติยายิ้มตอบอ่อนหวาน คาบต่อไปก็อีกห้านาทีข้างหน้านี่เอง “ไหวค่ะ อาจารย์อัญ” อัญชีรายิ้มตอบและเดินมาที่โต๊ะเพื่อเก็บของเตรียมไปสอน กฤติยาจึงลอบมองดวงตาสวยๆ ของอาจารย์ ลอบพิจารณาใบหน้าผุดผ่องสวยสะคราญ ชุดไปรเวทเข้ารูปเผยให้เห็นทรวงอกอิ่ม เอวคอด และสะโพกผายสมวัยสาว ต่างหูพลอยเล็กๆ ช่วยเสริมให้หล่อนยิ่งงดงามจนน่าอิจฉา เฮ้อ อยากโตเป็นสาวแบบนี้บ้างจัง กฤติยาลอบคิดในใจอย่างฝันหวานถึงความรักที่แสนงดงามราวกับมีดอกไม้สีชมพูผลิบานอยู่ในใจระหว่างเธอกับสถิตคุณว่าคงราบรื่นเหมาะสมประหนึ่งในเทพนิยาย หล่อนคิดอย่างอ่อนประสบการณ์ อย่างเยาว์วัย อย่างไม่รู้เลยว่าโลกนี้... ไม่ได้มีแค่สีชมพู! พระจันทร์เต็มดวงสว่างดุจโคมไฟทอแสงอยู่กลางฟ้า กฤติยาอยู่ที่บ้านแล้วและกำลังเปิดกล้องจากคอมพิวเตอร์เพื่อคุยกับสถิตคุณก่อนนอนเหมือนทุกวัน หล่อนสวมชุดนักเรียนโดยถอดเข็มขัดออกพอให้หายใจคล่อง ด้านหน้ามีสมุดการบ้านที่ทำเสร็จนานแล้ววางอยู่ หญิงสาวหาวหวอดเพราะดึกมากแล้ว แต่สถิตคุณยังอ่านหนังสืออยู่เลย เธอเลยอยากอยู่เป็นเพื่อนและชวนเขาคุยไปด้วย “ง่วงก็ไปอาบน้ำนอนไปตีญ่า” ชายหนุ่มในหน้าจอบอก เขาขยับแว่น มองหล่อนอย่างรักใคร่ “เดี๋ยวคุณอ่านบทนี้จบก็จะไปนอนแล้วเหมือนกัน” กฤติยาถอนหายใจเบาๆ บิดตัวไปมาอย่างเกียจคร้าน ก่อนจะยิ้มมุมปากเมื่อคิดเรื่องทะเล้นออกมาได้ “ก็ได้” หญิงสาวลุกขึ้นยืนหน้าโต๊ะอ่านหนังสือ แล้วดันเก้าอี้หลบไปอีกทางเพื่อให้สถิตคุณเห็นหล่อนชัดๆ “ถ้างั้น... ตีญ่าจะไปอาบน้ำแล้วนะคุณ...” เสียงรูดซิบกระโปรงดังขึ้น ทำเอาสถิตคุณที่ยกแก้วนมขึ้นดื่มถึงกับเกือบสำลัก! ฟลุ่บ! กระโปรงพลีทถูกปล่อยให้หล่นลงยังพื้นเบื้องล่าง ก่อนที่กฤติยาจะปลดกระดุมเสื้อนักเรียนทีละเม็ด... ทีละเม็ด... หัวใจหล่อนเต้นตึกตักเมื่อเห็นว่าเขาจับจ้องมองตรงทรวงอกไม่วางตา กระทั่งเสื้อนักเรียนค่อยๆ ถูกถอดผ่านไหล่ขาวนวล แล้วหลุดร่วงตามกระโปรงไป “อาส์...” หญิงสาวครางพลางหลับตา ยกมือขึ้นลูบลำคอระหงอย่างเย้ายวน หล่อนรู้ว่าร่างกายขาวลออที่เหลือแค่ชุดชั้นในปกปิด กำลังทำให้อีกฝั่งของคอมพิวเตอร์กำลังแข็งขึงอยากกระสันอย่างแน่นอน แค่คิด ซับในก็แฉะฉ่ำ อา... อยากให้เขาอยู่ตรงนี้จัง... “ตะ ตีญ่า” สถิตคุณวางหนังสือลง เขามองหล่อนและครางกระเส่า “ถอดเสื้อในออกสิที่รัก” หญิงสาวเห็นเขาเอื้อมมือลงไปที่ตัก หล่อนรู้ว่าเขากำลังจะทำอะไร และหล่อนก็ต้องการเช่นกัน “อือ... คุณ” กฤติยาเลื่อนสายเสื้อในลงทั้งสองข้าง แต่ยังไม่ยอมถอดออกง่ายๆ “อยากให้คุณดูดนมตีญ่าจัง” ฟลั่บๆๆๆ เสียงชักรูดดังออกมาจากคอมพิวเตอร์ สถิตคุณหน้าแดง ดวงตาหื่นกระหาย เห็นแล้วกฤติยาก็ยิ่งกระสัน แต่... ไม่เอาดีกว่า! หล่อนร้อนผ่าวไปทั้งร่าง และไม่อยากช่วยตัวเองด้วย! กฤติยาเปลี่ยนใจดึงสายเสื้อในกลับที่เดิม หล่อนดึงผ้าคลุมไหล่มาคลุมตัวไว้ แล้วเลื่อนหน้าไปใกล้ๆ หน้าจอคอมพิวเตอร์ “ตีญ่าอยากโดนดูดจริงๆ ทั้งที่หัวนม... แล้วก็...” หล่อนหลุบตา ลงอย่างเอียงอาย “คุณจ๋า บ้านเราก็ไม่ได้อยู่ไกลกัน คุณจะมาหาตีญ่าที่เรือนรับรองกลางสวนได้ไหม ตีญ่าจะรอ” “แต่ ตะ ตีญ่า” อีกฝ่ายหยุดชักรอกตัวเอง สีหน้าลังเล แม้ว่าเขาเองก็ ‘อยาก’ เหมือนกัน แต่การทำแบบนั้นถ้าพ่อของผู้หญิงจับได้ มีหวังเดือดร้อนกันไปหมดพอดีสิ “นะ ตีญ่าจะรอ” กฤติยาตัดสินใจกดปิดคอมพิวเตอร์แล้วรีบเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำชำระล้างร่างกายให้หอมๆ ระหว่างรอเขามาหา หญิงสาวประแป้งจนหอมฟุ้ง หยิบชุดนอนกระโปรงซีทรูสายเดี่ยวสีขาวมาสวมใส่ หล่อนสวมชุดชั้นในด้วยเพราะเคยอ่านเจอว่าพวกผู้ชายชอบความลึกลับน่าค้นหามากกว่าเปิดออกมาแล้วเจอความเป็นอิสตรีทันที หญิงสาวหยิบผ้ามาคลุมไหล่ ก่อนเปิดประตูห้องนอนแอบย่องลงจากคฤหาสน์ไป... สถิตคุณไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาจะแอบออกจากบ้านอยู่บนแท็กซี่ในชุดนอนแบบนี้ ชายหนุ่มเกือบเปลี่ยนใจหลายครั้งแต่พยายามส่งไลน์หากฤติยา หล่อนก็ไม่อ่านไม่ตอบเลย กระทั่งรถแท็กซี่จอดลงที่กำแพงบ้านของหญิงสาว เขาจ่ายเงินลงจากรถ รอจนไม่มีใครอยู่แถวนั้นแล้วจึงกระโดดเกาะกำแพงปีนเข้าไปอย่างง่ายดาย เรือนเล็กกลางสวนที่กฤติยาพูดถึงเคยเป็นที่อยู่ที่กินของปีเตอร์ พ่อของเขา ปีเตอร์เคยเล่าให้ฟังว่าพบรักกับแม่แสนดาที่นี่แหละ เพราะแสนดาเป็นสาวใช้พม่าที่ทำงานอยู่บ้านนี้มาหลายปี ส่วนพ่อก็อาศัยหลับนอนที่นี่ ใกล้ชิดกัน รักกันไปโดยปริยาย ชายหนุ่มเดินอยู่บนหญ้าเขียวๆ ท่ามกลางแสงจันทร์ ตรงดิ่งไปยังเรือนที่เห็นอยู่ไกลตะคุ่มๆ กระทั่งเขาได้กลิ่นแป้งเด็กโชยมา และเห็นกฤติยายืนแหงนหน้ามองจันทร์อยู่ไม่ไกล... กฤติยาเป็นคนสวย... เสี้ยวหน้าด้านข้างของหล่อนทั้งงดงามและเยาว์วัย หน้าผากมนโค้งสวยได้รูป ก่อนเว้าลงตรงหว่างคิ้วแล้วสันจมูกก็โค้งงามอย่างเหมาะสม ดวงตาของหล่อนสวยเหมือนตากวาง ขนตาหนาเป็นแพ คิ้วเรียวได้รูป ริมฝีปากจิ้มลิ้มสีชมพูอ่อนๆ ราวกับพระผู้เป็นเจ้าสรรค์สร้าง

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more