Chapter 2 ตีญ่าอยาก...
1228 Words
“อาส์... อือ”
เสียงครางของนางสนมทำให้กฤติยาหอบหายใจสะท้านไปด้วย หญิงสาวเหลือบตามองคนขับรถ เห็นเขาไม่ได้สนใจตัวเอง ก็กล้าที่จะสอดมือเข้าไปใต้แพนตี้สีขาวลูกไม้ ปลายนิ้วถูไถติ่งไตความสาวอย่างเร้ารัญจวนใจ
“ท่านมีอารมณ์กับข้า” นายทหารแหกขานางสนมออก “ยอมรับเถอะโซวอน”
สองมือชายหนุ่มปัดผ้าชิ้นล่างขึ้นจนเหลือเพียงเนื้อนวลเปลือยเปล่า เขาดันขานางสนมให้ชันเข่าขึ้นแล้วซุกหน้าลงคลุกเคล้าริมฝีปากกับกลีบดอกไม้งดงามอ่อนไหว หญิงสาวดิ้นรนบิดตัวด้วยความเสียวซ่าน หล่อนไม่เคยถวายตัวให้จักรพรรดิเลยสักครั้ง ไม่เคยได้ลิ้มรสสวาทจากชายใด จึงไม่เคยรู้ว่ามันสุขสมดังขึ้นสวรรค์ถึงปานนี้เลย!
“อื้อออ! ...แฮ่ก อาส์”
สะโพกงามยกขึ้นรับลิ้นเขาจนสำเร็จความใคร่ หญิงสาวจึงทอดกายลงนอนอย่างหมดแรง นายทหารหนุ่มแก้เชือกที่ริมฝีปากและข้อมือหล่อนออก เขากระชากร่างงามเปลือยเปล่าเข้ามาหา ก่อนกระแทกแก่นกายเข้าไปในกลีบนุ่มโดยไม่รีรอ!
“อ๊ะ เจ็บ อาส์ อาส์”
กฤติยาแหย่นิ้วลึกขึ้น ความเปียกลื่นอาบไล้นิ้วเรียวนุ่ม หล่อนหายใจหอบเบาๆ เหลือบตามองชยนต์คนขับรถเพื่อความมั่นใจว่าเขาไม่ได้สนใจอะไรนอกจากขับรถไปส่งหล่อนที่โรงเรียน หญิงสาวจึงกล้าที่จะควานหาจนเจอช่องสวาทคับแคบ แล้วแยงนิ้วเข้าไป
สาวน้อยหอบกระเส่า กัดริมฝีปากกลั้นเสียงคราง ดวงตาจับจ้องหน้าจอที่ตอนนี้นางสนมกำลังกระแทกกลางกายกับตอใหญ่แข็งกระด้าง
หล่อนแอ่นอกให้นายทหารหนุ่มอ้าอมดูดไล้ ใบหน้าฉ่ำเยิ้มด้วยความสุขซ่านระคนเสียวสวาท กฤติยาคิดอย่าง ‘ผู้มีประสบการณ์’ ว่าซีรีส์เรื่องนี้เวอร์จัง ‘ครั้งแรก’ เจ็บขนาดนั้นขึ้นขย่มแบบนี้ไม่ได้หรอก
ก็เพิ่งเมื่อวานนี้เองที่หล่อนมีครั้งแรกกับสถิตคุณ... ทั้งเจ็บ ทั้งเสียว ถ้าไม่ได้สถิตคุณคอยปลอบ คอยคุมเกมรัก หล่อนคงไม่ได้โบยบินถึงสวรรค์อย่างสุขสันต์ขนาดนั้นแน่ๆ
แต่เสียงคราง เสียงหอบ และลีลาเสมือนจริงของนายทหารและนางสนมก็ทำให้อารมณ์หล่อนกระเจิง เร่งเร้าปลายนิ้วพร้อมๆ กับที่พวกเขากำลังเร่งกระแทกร่างใส่กันและกันอย่างเมามันส์!
ใกล้แล้ว... ใกล้แล้ว!
“คุณหนูครับ”
กฤติยาสะดุ้ง! รีบดึงนิ้วออกจากรูสวาทชื้นฉ่ำแล้วเงยหน้ามองชยนต์ที่เพิ่งเรียกหล่อน หญิงสาวพบว่าเขากำลังหันมามองหล่อนพอดี
“รถติดมากเลย คุณหนูลงตรงนี้ได้ไหมครับ น่าจะอีกครึ่งชั่วโมงเลยกว่าจะถึงหน้าประตูโรงเรียน”
กฤติยามองตาม ประตูโรงเรียนอยู่ห่างออกไปไม่ถึงสิบก้าว แต่รถก็ติดมากจริงๆ ด้านหน้ารถของหล่อนมีรถติดเต็มพรืดไปหมดเพราะเป็นเวลาที่ผู้ปกครองมาส่งลูกหลานกันพอดี หญิงสาวยิ้มให้ชยนต์อย่างฝืดๆ ก่อนปัดผ้าห่มออกจากตัวแล้วกดล็อคหน้าจอโทรศัพท์
“ได้ค่ะ ขอบคุณค่ะลุงยนต์”
ลุงยนต์บ้า!
กฤติยาคิดอย่างอารมณ์เสียขณะที่เปิดประตูลงจากรถคันงามแล้วเดินลิ่วเข้าโรงเรียนมา โดยไม่คิดเลยว่าจะเจอสถิตคุณที่หน้าประตูโรงเรียนพอดี
“อ้าว ตีญ่า”
ชายหนุ่มทักเสียงนุ่มขรึม เขามีรอยยิ้มที่เย็นชาและอบอุ่นในคราวเดียวกันอย่างลงตัวเหลือเชื่อ แว่นกรอบเหลี่ยมที่เขาสวมทำให้เขาดูเป็นสายวิชาการ แต่รูปร่างสูงกำยำและใบหน้าหล่อเหลาแบบลูกเสี้ยวไทยยุโรปก็ทำให้เขากลายเป็นหนุ่มแว่นขวัญใจสาวๆ หลายคนในโรงเรียน
แต่ขอโทษเถอะ คนนี้ตีญ่าตีตราจองไว้แล้ว!
“เพิ่งมาถึงเหรอ แล้วนี่เป็นอะไร ร้อนเหรอ ทำไมหน้าแดง” มือหนาหยาบแตะพวงแก้มร้อนวูบวาบด้วยอาการ ‘ค้าง’ ของหญิงสาวอย่างอ่อนโยน จนเธอหอบหายใจกระเส่า มองสบตาเขาอย่างเว้าวอน
สัมผัสจริงๆ ของชายที่เธอรักสุดหัวใจ ทำให้เธอใจเต้นระรัวและยิ่งอยากกระสันยิ่งกว่าคลิปอีโรติกที่เพิ่งดูไปเมื่อกี้เสียอีก!
“คุณ...” กฤติยาจับแขนเสื้อนักเรียนของเขาแล้วดึงให้ชายหนุ่มก้มลงมาฟังเสียงกระซิบกระเส่าของเธอ “ตีญ่าอยาก...”
หล่อนเหลือบมองรอบๆ ตอนนี้ทุกคนกำลังรีบเอากระเป๋าไปเก็บที่ห้องเรียนเพื่อลอกการบ้าน หรือรีบไปกินข้าวที่โรงอาหาร ส่วนอาจารย์หน้าโรงเรียนกำลังคุยกับผู้ปกครองในชุดสูท หล่อนจึงรีบพูดก่อนใครจะเห็นอาการเกือบจะลงแดงตายของหล่อนเข้า
“เอา...กับตีญ่าอีกนะ...คุณ”
กฤติยายืนหน้ามุ่ย ถือไม้กวาดทางมะพร้าวกวาดเศษใบไม้อยู่ใต้ต้นหูกวางโดยมีป้ายแขวนคอว่า ‘ลงโทษทางวินัย’ ใครผ่านไปผ่านมาก็พากันหัวเราะคิกคัก
หน็อย... สถิตคุณ อีตาประธานนักเรียนบ้า! ร้ายนักนะ!
‘เอา’ ‘ไม่เอา’ ก็บอกกันดีๆ ก็ได้ ไม่เห็นต้องเอาป้ายมาแขวนคอให้เธอมากวาดใบไม้เลยนี่นา เขายังบอกอีกว่า ‘เวลามีอารมณ์ทางเพศต้องหางานอดิเรกทำ’ จะได้หาย...
กวาดใบไม้นี่มันงานอดิเรกตรงไหนยะ! เตะบอลอะไรงี้ก็ว่าไปอย่าง ปัดโธ่!
“อุ๊ย ตีญ่า”
เสียงใสดังมาจากทางด้านหลัง เมื่อกฤติยาหันไปมองจึงเห็นหญิงสาวหน้าตาน่ารักราวกับตุ๊กตา หล่อนมีผมสีน้ำตาลเข้มธรรมชาติหยักเป็นลอน ดวงตากลมโต ขนตายาวงอน ผิวขาวราวน้ำนม เป็นเพื่อนสนิทของกฤติยาเอง แต่ไม่ได้สวมชุดนักเรียนของโรงเรียนนี้หรอก เพราะหวันยิหวาเป็นเด็กกำพร้า หล่อนมักมาช่วยงานแม่ค้าในโรงอาหารเสมอเพื่อแลกกับเศษเงินเล็กน้อยเก็บกลับไปให้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่หล่อนเติบโต
“หญ้าหวาน” กฤติยาเรียกชื่อเล่นของเพื่อนซี้ด้วยใบหน้าเซ็งๆ “ดูสิ คุณลงโทษตีญ่าให้กวาดใบไม้ ตีญ่าเหนื่อยจะตายอยู่แล้ว”
หวันยิหวาหัวเราะเสียงใส
“ไปทำอะไรผิดมาล่ะ”
กฤติยาแก้มแดงจัดทันทีเมื่อคิดถึงเรื่องเมื่อกี้นี้ โอ๊ย! หล่อนจะเล่าได้อย่างไรล่ะ ว่า... หล่อนขอให้สถิตคุณ... เอ่อ...
บ้า!
“มะ มะ ไม่มีอะไร”
กฤติยาหันไปกระวีกระวาดกวาดใบไม้ด้วยแก้มแดงแจ๋จนหวันยิหวาไม่อยากเชื่อว่าจะไม่มีอะไร นี่ดูเขินกว่าคราวถูกสถิตคุณจูบครั้งแรกแล้วมาเล่าให้หล่อนฟังอีกนะเนี่ย โอ๊ย อิจฉาคนมีแฟน
“นั่นแน่” หวันยิหวายื่นหน้าล้อ “มีไรปะเนี่ย โดนจับนมเหรอ”
“บ้า!” กฤติยาว่า หน้ายิ่งแดงไปใหญ่
“จับก้น?” หวันยิหวายังแซวไม่เลิก ก่อนที่สาวน้อยจะเบิกตากว้าง สันนิษฐานเสียงดัง “หรือตีญ่ากับคุณจะ!!!”
“หญ้าหวาน!”
กฤติยาโยนไม้กวาดทิ้ง ยื่นมือไปปิดปากเพื่อนช่างซัก ก่อนลากหวันยิหวาไปทางห้องน้ำหลังโรงเรียนด้วยกันตอนกริ่งเข้าแถวเคารพธงชาติดังพอดี
หลังจากมองซ้ายขวาไม่เห็นใคร กฤติยาก็แอบเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในห้องนอนของเธอเมื่อเย็นวานนี้ให้เพื่อนสนิทฟังด้วยใบหน้าแดงแจ๋ กับหวันยิหวา กฤติยาไม่เคยมีความลับ แค่รอจังหวะเหมาะสมที่จะเล่าให้ฟังเท่านั้นเอง
- Writer
