ดาหวันนั่งเล่นอยู่ในห้องรับแขกกับคุณแม่แล้วก็คุณพ่อ ส่วนวิลล์เดินไปเอาชาร้อนมาให้คุณแม่เพื่อให้ท่านอารมณ์เย็นลง ตอนนี้หญิงสาวกำลังนั่งปอกผลไม้อยู่เอาใจคนแก่ซะหน่อยเดี๋ยวจะพาลน้อยใจลูกผัวไม่รัก
"นี่ค่ะคุณแม่สามี"
"ไม่ต้องมาตบหัวแล้วลูบหลังฉันยะ!"
คุณหญิงสะบัดหน้าใส่อย่างอารมณ์เสียก่อนจะหันไปมองสามีที่ตอนนี้กำลังกดโทรศัพท์อยู่
"คุยกับใครคะคุณ"
"อ่อ เพื่อนนะพอดีว่าจะไปตีกอล์ฟกัน นัดไว้ตั้งแต่อาทิตย์ก่อนแล้วไม่รู้ว่าจะยังไงกัน"
"ก็คุณบอกวันนี้สิบโมงไม่ใช่เหรอ"
คุณกิตติพงษ์พยักหน้าเล็กน้อย เขาบอกภรรยาไปก่อนหน้านั้นแล้วว่าจะไปออกรอบกับเพื่อน คุณหญิงก็ไม่เคยว่าอะไรเพราะอยู่บ้านก็ว่างสามีคงเบื่อ
"ชามาแล้วครับ"
วิลล์วางชาลงตรงหน้าคุณแม่ของเขาอย่างเอาใจ ตั้งแต่ดาหวันมาอยู่ที่นี่คุณแม่ของเขาปวดหัวไม่เว้นแต่ละวันบางทีเห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้
"ไม่ต้องมาประจบทั้งคู่เลย"
"แม่อ่ะ ผมเป็นห่วงเฉยๆ
