"ฉันไม่หิว...แกอย่าทิ้งฉันไปนะปาย อยู่เป็นเพื่อนฉันนะ อย่าเพิ่งไปไหน" มือเล็กเย็นเฉียบเอื้อมไปจับมือเพื่อนเอาไว้อีกครั้งแล้วบีบเบาๆ องค์อินทร์พยักหน้ารับปากทั้งๆ ที่วันนี้หล่อนรับงานอีเว้นท์เอาไว้ แต่เพราะไม่อาจทิ้งให้พะแพงอยู่คนเดียวได้ และต่อไปนี้ก็คงต้องดูแลไม่ให้คลาดสายตา เพราะหากเกิดอะไรขึ้นกับพะแพงอีกคน หล่อน...ก็แทบไม่อยากอยู่บนโลกอันโหดร้ายนี้เพียงลำพังแล้วเช่นกัน
"ฉันจะไม่มีวันทิ้งแกเด็ดขาดแพง...เราจะเป็นพี่น้องที่มีกันและกันแบบนี้ตลอดไป ฉันสัญญา"
สองร่างโผเข้ากอดกันอีกครั้ง ต่างก็เจ็บปวดในชะตากรรมที่ช่างไม่มีความยุติธรรมเอาเสียเลย กี่ครั้งกี่หนที่ต้องสูญเสีย แม้จะพยายามดิ้นรนขวนขวายด้วยความสุจริตเท่าไหร่ ผลตอบแทนที่ได้มันก็คือความว่างเปล่าเสมอ
พะแพงมาพักอยู่ที่บ้านหนึ่งสัปดาห์หลังจากนั้นโดยที่ทางฝ่ายผู้ชายที่เคยมาติดพันหล่อนไม่ได้ติดต่อมาเลย กลับกลายเป็นห
